| |
Το άγγιγμα σου το γυρεύω
σα βάλσαμο τονωτικό
τα δάχτυλα σαλεύω
να δω εάν ακόμα ζω
Πέρασα από το Αλγέρι,
τα νησιά της Καραϊβικής,
τα παιδιά και κεί παίζαν
λες και ήμασταν εμείς
Το καλντερίμι με τις πέτρες
με τσιμέντο σκεπασμένο
--στου τσαγκάρη τη παράγκα
είναι τζιπ παρκαρισμένο
Το άπειρο απλωνόταν
πίσω απ’τους λόφους με τα κάστρα
--φαιδρά ο γιος μου ειδοποιεί
πιλότος φεύγει για τ’άστρα
όταν νέος ήθελα να φύγω
τώρα γέρος πίσω κοιτάω
--τον παπά που θίγαμε «χάρο»
στα σοκάκια μάταια ζητάω
Δεν ήταν ταξιδιώτης όποιος είπε:
«Πίσω δεν μπορείς να πας.»
Πως αλλιώς θα επιστρέψεις
ο’τι πήρες και μαζί σου κουβαλάς?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
