stixoi.info: Ιστορία μου αμαρτία μου

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ιστορία μου αμαρτία μουhttp://www.youtube.com/watch?v=p8tRB7RDnUw Καλημέρα βιετνάμ συνεχίζουμε και ας μας τέλειωσε το μαμ!" />http://www.youtube.com/watch?v=p8tRB7RDnUw Καλημέρα βιετνάμ συνεχίζουμε και ας μας τέλειωσε το μαμ!">

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ιστορία μου αμαρτία μου

http://www.youtube.com/watch?v=p8tRB7RDnUw Καλημέρα βιετνάμ συνεχίζουμε και ας μας τέλειωσε το μαμ!

[color=B63808]
Σε πάπυρο και περγαμηνή
τύλιξαν τον έρωτα στο χαρτί.
Σε χρώματα με ψέματα και πλάνη
κατάντησε η ιστορία μας μισό νησί
και παραλία δίχως θάλασσα ζεστή.

[B]Δύο φύλλα από τη καρδιά εμείς
άλλα δυό από τη καρδιά εσείς
τετράς δια δύο χειρόγραφα
τα δίπλωσα σε κώδικα αγάπης-έρωτα για δύο.[/B]

Αξίες που τάχα φυλάχτηκαν
στο πετσί προβάτου λευκού
και από περγαμηνή σε πάπυρο
στο πετσί καιρού αλλοτρινού.

[B]Αγάπες που άδικα θυσιάστηκαν
αφού με φτερό χήνας πένα γράφηκαν
και μετου χρόνου τον άνεμο αυτές χάθηκαν.
Αδικίες φίλε μου που δεν λυτρώθηκαν
αφού οι υπαίτιοι δεν πόνεσαν και δεν πληγώθηκαν.[/B]

Η ιστορία (αμαρτία) στη θύμηση
μιας αμαρτίας (ιστορίας) πέταξε σουπιάς μελάνια
με πένα σε σκληρό εξώφυλλο
και σε σελίδες τάχα λευκές τα έγραψε
όταν πάλευε με την ανία της
και σε πάπυρο τα τύλιξε ότι τάχα εκεί τα φύλαξε.

[B]Υ.Γ. Μερικά πράγματα δεν πρέπει να ξεχνιούνται όσο
την αλήθεια κάποιους πονά και την απαρνιούνται.
Συμπλήρωσα βιβλίο-κώδικα και με κίτρινες σελίδες περγαμηνής
και τύλιξε το παράπονο σε πάπυρο να μη το δεις και πληγωθείς.[/B][/color]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

smaragdenia 15-10-2013 @ 10:04	Αγάπες που άδικα θυσιάστηκαν αφού με φτερό χήνας πένα γράφηκαν και μετου χρόνου τον άνεμο αυτές χάθηκαν. Αδικίες φίλε μου που δεν λυτρώθηκαν αφού οι υπαίτιοι δεν πόνεσαν και δεν πληγώθηκαν. ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ..... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ.......... ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 15-10-2013 @ 11:48	Ζωγραφίζεις Κωνσταντίνε....!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 15-10-2013 @ 11:49	http://youtu.be/S8cPre2P5Us
Lionara 15-10-2013 @ 13:15	ωραίο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία... 15-10-2013 @ 14:26	Συμπλήρωσα βιβλίο-κώδικα και με κίτρινες σελίδες περγαμηνής και τύλιξε το παράπονο σε πάπυρο να μη το δεις και πληγωθείς. Πανέμορφο ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
YABER 15-10-2013 @ 15:06	::yes.:: ::yes.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk 15-10-2013 @ 17:20	Αξίες που τάχα φυλάχτηκαν στο πετσί προβάτου λευκού και από περγαμηνή σε πάπυρο στο πετσί καιρού αλλοτρινού!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60 15-10-2013 @ 18:42	::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ 15-10-2013 @ 20:59	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο