Μη δακρύζεις την αυγή
Για τα χαμένα νιάτα
Ασ' τον ήλιο που θα βγει
Να φέρει τα μαντάτα
Κι όταν ξανθά τα σύννεφα
Στον ουρανό αρμενίζουν
Μη κλαις για τις αγάπες σου
Που πίσω δε γυρίζουν
από ποιο αστέρι άραγε
έρχονται τα τραγούδια
που κρύβουν τόση ομορφιά
κι ας γράφονται με πόνο
πώς να κεντήσεις τη ζωή
εξωτικά λουλούδια
που 'ναι γεμάτη με καημούς
και δυστυχίες μόνο;
Μη αντικρίζεις την αυγή
Με την καρδιά σου άδεια
ʼσε του ήλιου τη σιωπή
Να σβήσει τα σημάδια
Μην αριθμήσεις τις νυχτιές
Τα χρόνια τα χαμένα
Το φεγγάρι σου μισό
Και τα χρόνια περασμένα
