| |
Μια ζωή μέσα στη θλίψη και στον πόνο
Και λίγα όνειρα στην άκρη μαζεμένα
Ρούχα παλιά και μούσκεμα απ' το χρόνο
Μες τη βαλίτσα μ' αναμνήσεις στριμωγμένα
Στέκουν εκεί, τη μοίρα περιμένουν
Σ' ένα ταξίδι ξεχασμένο απ' το χρόνο
Στης μοναξιάς το τρένο ανεβαίνουν
Φεύγουν σαν ένοχοι για της καρδιάς τον φόνο
Και εγώ μαζί με εκείνα ταξιδεύω
Μια ζωή καλύτερη αξίζω
Για της αγάπης τις αξίες θα παλεύω
Χωρίς εσένα τα όνειρα θα ξαναρχίσω
Κουράστηκα τα βράδια να κοιμάμαι
Μόνη και έρημη στο σπίτι μας να μένω
Για κείνα που σου χάρισα λυπάμαι
Και για τον πόνο της καρδιάς που υπομένω
Μα η ζωή κυλάει και δεν αξίζει
Το παρελθόν εμπόδιο να μπαίνει
Σε κάθε βήμα το παρόν με υποστηρίζει
Και αυτό ζητώ για να 'μαι ευτυχισμένη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
