| |
Μόνη πάλι κάθομαι και σήμερα
Κανείς δεν υπάρχει να μου μιλήσει
Στη καρδιά μου φωτιά θεριά ανήμερα
Ποιος θα βρεθεί να ρθει και να τη σβήσει
Μόνη πάλι κοιτάζω με θολό το βλέμμα
Η σιωπή να με τρομάζει σα να είμαι μωρό
Μπερδεμένα στο μυαλό η αλήθεια το ψέμα
Δεν υπάρχει κανείς στα μάτια του να μπορώ
Να βρεθεί ένας άνθρωπος και ας με πονά
Δεν αντέχω να είναι άδεια η ζωή μου
Ας βρεθεί ένας άνθρωπος και ας με πονά
Και ας γίνει η επώδυνη πληγή μου
Γύρω απλώνεται επικίνδυνη μοναξιά
Όλα μοιάζουν να’ ναι ξένα και μακρινά
Φωνές κραυγές σιωπής που με φοβίζουν
Και κάθε στιγμή στο σκοτάδι με βυθίζουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
