| |
Σαν σε εκδίκηση χωρίς να φταίνε
Σκληρή η μοίρα δεν ξεχωρίζει
Αθώοι και ένοχοι αντάμα κλαίνε
Το ίδιο τίμημα δεν τους αξίζει
Η ψυχή σταματά ανοχή να χαρίζει
Ο θυμός ξεπερνά λογική και ελπίδα
Ένα βλέμμα παιδιού την καρδιά συγκλονίζει
Και το δάκρυ διαμάντι κοφτερό σαν λεπίδα
Αποστόμωσαν πάλι στην tv οι εικόνες
Τα παιδιά στο θρανίο με ικεσίας λαχτάρα
Τα μπορώ και τα θέλω τελειωμένοι κανόνες
Και το χθες είναι απάγκιο στων καιρών την αντάρα
Πολυτέλεια αρχόντων με μυαλά κουρελήδων
Προκαλούν θυμηδία όταν σκέπτονται ακόμα
Και αναλύουν τον πόνο σε σωρεία σελίδων
Πως βαριά φέρει ευθύνη των ανθρώπων το χρώμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
