Νικηφόρος Ουρανός 38
06-11-2013 @ 16:50 | Εξαιρετικό δημιούργημα!
Μελαγχολία και αχλύς μυστηρίου,
καλύπτει κάθε λέξη και κάθε στίχο.
Και έτσι το κάνει ακόμη πιο όμορφο,
μοναδικό και υπέροχο!
Καλό απόγευμα,Γιάννη! | |
G.LEOU
06-11-2013 @ 17:01 | Καλησπέρα Γιάννη.
Όπως τα λες μακρυά από μας.
::blush.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Μαυρομαντηλού
06-11-2013 @ 17:23 | Στα δυο σχισμένη η δόλια σου καρδιά
σαν την οπλή, υπομονετική καμήλα
αναζητάς το χωρισμό μιας μοναξιάς
σα να ζητάς στην έρημο πράσινα μήλα.
Σα σύννεφο θα ρθω να σε σκεπάσω
νερό θα γίνω δροσερό να σε κεράσω
στην αγκαλιά μου απαλά θε να σε πάρω
τον κροταλία θα αφήσουμε στον Χάρο
ΚΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΗΛΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΩΕΙ Ο ΚΡΟΤΑΛΙΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΟΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΑΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΗΛΑΡΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
06-11-2013 @ 19:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Music_and_coffee
07-11-2013 @ 05:17 | Φοβερό! Αυτή η κακή μοναξιά είναι ψυχοφθόρα, πράγματι. Οι εικόνες σου με ταξίδεψαν! | |
aamore
07-11-2013 @ 06:02 | Μαυρομαντηλάκι
Δεν είναι σαν τα παιδικά που παίζαμε τα μήλα
είναι τα μήλα της ζωής στο πρόσωπο βαλμένα
παρακαλώ καθημερνά και θα φωνάζω μίλα
για να ενώσει δυο καρδιές να ζουν αγαπημένα.
Οσο για τα μήλα στον κώλο-Νο δεν έχει πια μηλιές
έχει όμορφα κορίτσια κι' αν έμειναν αρχαίες δυο ελιές.
πολύ γουστάρω τα σκωπτικά σου σχόλια.
την Καλημέρα μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
GRHGORHS K
07-11-2013 @ 06:38 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
υπέροχο καλημέρα | |
 |
