| |
[align=right]
Δεν νυστάζεις μα σφαλιστά τα βλέφαρα ώρα τρεις
απομεινάρι έκστασης παν στων χειλιών την άκρη
Μια αίσθηση με ψίθυρο σιωπής μιας προσευχής
και δεν ξορκίζεις της ξαγρύπνιας το κακό ούτε με χάπι
Ντύνεσαι ανθός και νίβεσαι στου φεγγαριού το φως,
κρεμάστηκε μες των χειλιών το φίλημα η σιωπή σου,
χώρισε ο χρόνος , την στιγμή να γίνω πιο σοφός
για να μισώ τον στοχασμό και την διαίσθηση σου.
Ξάγρυπνος είμαι φίλα με, προβάρω το απεχθές
η φλέβα τέντωσε και κόπηκε, αγάπη πια δεν έχω
στου καβουριού το κέλυφος που ζούσα ως τα χθες
ξέρεις τον τρόπο, διώξτε με μα τώρα θα προσέχω.
Χίλια μαχαίρια την καρδιά μου σχίζουν ε ξανά,
όνειρα έκανα μήπως και ζήσω σε άλλη σφαίρα,
ξημέρωσε πιο γρήγορα , γίνανε τα όνειρα ακριβά
στην μέθη της αυγής χωρίς καρδιά μια άλλη μέρα.
την καλημέρα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
