| |
Βλεμα παιδι διαβολου
ζαλιστηκα παλι με τα σωστα σας
μα εγω πηρα τον λαθος δρομο, συγγνωμη.
Ματια κλειστα, προσωπο χλομο
χορευουν οι σκιες στο φως μου
και το ξερω δεν γινεται ετσι, μα τι με νοιαζει.
Στο ονομα της αποτυχημενης μου υπαρξης
δεν ανηκω εδω
τα λαθη μου εγω τα πιστευω,
δεν θελω να παιξω το κρυφτο.
Παψε πια βασιλια της μιζεριας
κουραστηκα να ακουω τα πρεπει και τα μην σου,
χαραξες χαμογελο στα χειλια σου μα μονο οι χαρακες εμειναν.
Δεν θελω να γινω σαν εσας
ειδα στις σταχτες το τελος
ετσι δολοφονισα καθε τι
που μπορουσε να μας ενωσει,
απο φοβο μην γινω ενα με τους φοβους σας.
Αυτη ειναι η αματρια μου,
και επεσα
γιατι δεν θελησα να χασω και εγω την αληθεια μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
