Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Φλεβάρης 2008
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φλεβάρης 2008
 
[B][I]Περικυκλωμένη από τη μοναξιά μου,
με μια θηλιά περασμένη στο λαιμό μου,
ανήμπορη να σε αντιμετωπίσω για έναν
ακόμη χειμώνα, κάθομαι σιωπηλά και
περιμένω το θάνατο μου...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν την αντέχω
την απουσία σου το χειμώνα. Είναι σαν κατάρα
που με κρατάει δεμένη, είναι που πάγωσε το
αίμα μου τη μέρα που άνοιξες την πόρτα
και έφυγες χωρίς να κοιτάξεις πίσω τι άφησες...
Η πόρτα έμεινε ανοιχτή, το σπίτι πάγωσε
και από τότε χρόνια πέρασαν μα δεν μπόρεσα
ποτέ να το ζεστάνω. Έμεινα ασάλευτη για ώρες
θυμάμαι, σκεφτόμουν και περίμενα ...και το σπίτι πάγωνε.
Η πόρτα φταίει που δεν κατάφερα ποτέ να σε ξεχάσω,
πότε δεν την έκλεισες πίσω σου και εγώ... εγώ
ποτέ δεν βρήκα το κουράγιο να την κλείσω.
Αν τύχει να γυρίσει έλεγα;
Και αυτό το συρτάρι, τι ήθελα και το άνοιξα
απόψε; Σκούριασε από τους χειμώνες που πέρασαν
εκείνο το λουκέτο που'χα βάλει και να σου
που δεν άντεξα και βρέθηκα μπροστά
σε' κείνο το ρολόι που μου είχες χαρίσει
και μου πες μέτρα, μέχρι να βαρεθείς μέτρα.
Δεν είναι τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά,
οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια. Ο φόβος είναι.
Η ζωή μου είναι κλειδωμένη, η ψυχή μου
είναι παγωμένη, ή καρδία μου είναι ματωμένη,
το κορμί μου είναι πληγωμένο, το μυαλό μου είναι
κολλημένο, όπως εκείνοι οι λεπτοδείκτες, σταματημένο
στο παρά. Παρά-λίγο να μην σε είχα γνωρίσει, θυμάσαι;
Παρά-λίγο να το χάσω το αεροπλάνο εκείνο το Φλεβάρη.
Παρά-λίγο να γίνω ευτυχισμένη, παρά-λίγο και θα
σε είχα ξεπεράσει. Παρά-λίγο και θα έκλεινες την πόρτα
αν δεν φοβόσουν να κοιτάξεις πίσω σου. Παραλίγο!
Ρίξε ουρανέ μου λίγο χιόνι απόψε...
Να βγω στους δρόμους να μαζέψω το χειμώνα με
τα χέρια μου. Να φτιάξω ένα χιονάνθρωπο
στη μέση του σπιτιού μας και να περιμένω...
Να σε κοιτάζω και να σε λιώνω με τα δάκρυα μου.
Χειμώνας ήταν όταν σε γνώρισα, ωχ και εγώ
η έρμη ήθελα να σε ζεστάνω...
Και όσο σε ζέσταινα, τόσο έλιωνες...
Παρά-λίγο, αλλά δεν ήθελες, δεν μπόρεσα, δεν έγινε.


Α.ΑΝ.Π.Δ 01/02/2008-887139


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Άρωμα_γυναίκας
20-11-2013 @ 19:47
http://www.youtube.com/watch?v=yWR-y_5hHis

::cry.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-11-2013 @ 19:53
http://youtu.be/EXDgYYBx7rA
Με συγκίνησες...!!!! ::love.::
Άρωμα_γυναίκας
20-11-2013 @ 20:07
Λυδία ,,

::cry.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
20-11-2013 @ 21:57
χαιρομαι που συνανταω εναν γενναίο ανθρωπο !Σε ευχαριστω!
**Ηώς**
20-11-2013 @ 22:31
Και όσο σε ζέσταινα, τόσο έλιωνες... ::hug.:: ::hug.:: πονεμένα όμορφο
unfulfilled Desires
20-11-2013 @ 22:40
Ηταν υπεροχο ::cry.:: ::cry.::
δεν εχω λογια πραγματικα! ::cry.::
smaragdenia
20-11-2013 @ 22:44
http://youtu.be/5BlcZ42riJA

ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ,

ΔΕΝ ΜΑΣ ΩΦΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΠΙΣΩ.........

ΟΤΙ ΜΑΣ ΦΕΥΓΕΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.......

ΑΡΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΜΕ...........

ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ..........


::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
YABER
21-11-2013 @ 07:54
::yes.:: ::yes.:: ::up.::
G.LEOU
21-11-2013 @ 14:48
::cry.::
Καταπληκτικό.
Φωτιά τα λόγια σου.
::blush.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο