| |
Τα όνειρά μου μοιάζουνε ρετρό
Που ταξιδεύουν πάντα με μετρό
Ασπρόμαυρες εικόνες
Και στιγμές χωρίς μια στάση
Κι οι σκέψεις περιμένουν μια βολή
Που έκανα μικρός από παιδί
Σ’ εκείνη την παλιά μου γειτονιά
Που έχω ξεχάσει …
Φεύγω μακριά κι όλο πιο κοντά
Είμαι ένα ‘χθες, που έχω μοιράσει
Μέσα στην καρδιά, έχω μια φωτιά
κι έναν ήρωα, που έχω ξεχάσει
φεύγω μακριά , πέτρινα σκαλιά
πάλι θα μετρώ, σκιές στην πράξη
χάρτινα κουτιά, σκεπάζουν τα παλιά
κι όλα τα παιχνίδια μου έχω κάψει…
Τα όνειρά μου έχουνε φυγή
Και η καρδιά μονάχη στη βροχή
Μαζεύει σαν νερό, μες στον καιρό
τη μοναξιά της
Κι εκεί που μεγαλώνει το γιατί
Ξυπνώ και βλέπω πάλι τη ζωή
Που κράτησα σαν όνειρο μισό
Στο πέρασμά της …
www.facebook.com/eliaspolitis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
