| |
Το βράδυ σήμερα θα μπω στα όνειρά σου
Κι ένα περίπατο θα κάνουμε στο φεγγάρι
Μέσα στα πέτρινα βουνά,
Σαν ένα τέλειο ζευγάρι.
Τ’ αστέρια σαν χάντρες στα κομπολόγια,
Κινούνται στου σύμπαντος το σκοτεινό ωκεανό.
Ο χρόνος επιστρέφει και ο άμμος στα ρολόγια
Πέφτει πίσω… στον ουρανό.
Το χέρι σου στο χέρι μου πήρα
Και δεν μπορώ αυτό που θέλω να σου πω.
Στο δρόμο μας θα συναντήσουμε τη Μοίρα
Με διάφανο από τα δάκρυα πρόσωπο.
Γνωρίζεις πως με χαμόγελο να θίγεις,
Πως ν’ αγαπάς χωρίς λόγια-δολώματα,
Και πως από τον εαυτό σου να ξεφύγεις
Χωρίς ν’ αφήσεις αποτυπώματα.
Διήγησέ μου, σε ικετεύω με στοργή,
Θα το κρατώ μυστικό!
Αλλά τι άκαιρα! Ήρθε η αυγή
Και άγγιξε το σώμα σου γυμνό.
Ξύπνησες… Αύριο. Ξανά λαθραία…
Μέσα στου φεγγαριού το φως θαμπό…
Συγνώμη, είμαι μόνη, δεν έχω παρέα,
Μόνο στα όνειρά σου μπορώ να μπω.
[I]Γκαλίνα Πολίνσκαγια[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
