| |
| | Χίλιοι άνεμοι |  | | |
[B]Χίλιοι άνεμοι[/B]
Μοιάζει κάποτε τούτη η σιωπή
σαν πέτρα καρφωμένη στο λαιμό
που σου κόβει την ανάσα,
που σου κόβει τον αέρα
που σου κόβει το καλώδιο εκείνο της ζωής.
Το νοιώθω, σήμερα είναι αβάσταχτη τούτη σιγή.
Ας έφερνε ένα μήνυμα ο άνεμος,
ας έβλεπα ένα νεύμα
μες στο βλέμμα ‘κείνου τ’ απόμακρου αστεριού,
ένα μαντήλι ας ανέμιζε, να δήλωνε μια κάποια παρουσία.
Είναι η ώρα θαρρώ να σκάψω μες στο χώμα των αντοχών,
να σκαλίσω ξανά τις ρίζες της υπομονής.
Είναι η ώρα ν’ ατενίσω τον ήλιο,
να σκορπίσω τα σκότη, να μιλήσω με μένα.
Μα τι λέω τώρα; Αφού το ξέρω.
Τώρα μονάχα ένα χέρι ψάχνω
να μου χαϊδέψει την απόγνωση,
να μου φροντίσει την πληγή.
Το ξέρω, τώρα μονάχα δυο λέξεις ψάχνω,
να γεμίσω τα κενά των γραμμών,
δυο μάτια ζητώ να μου μιλήσουν για τη χθεσινή τους αλήθεια,
που ξέμεινε μέσα στο σύννεφο μιας ψυχρής σιωπής, μιας υγρής ουτοπίας.
Το νοιώθω, θα ξεσηκωθούν και πάλι χίλιοι άνεμοι,
μα θα συνεχίσω μες στη βοή, τη φωνή σου να ψάχνω…
[B]Ε.Σ.[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | «Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια» | | | |
|
ΑΝΤΗΣ
28-11-2013 @ 11:22 | φοβερο | | YABER
28-11-2013 @ 11:28 | Πολυ καλο !!! | | Black Butterfly :)
28-11-2013 @ 12:41 |
Χίλιοι άνεμοι
Μοιάζει κάποτε τούτη η σιωπή
σαν πέτρα καρφωμένη στο λαιμό
που σου κόβει την ανάσα,
που σου κόβει τον αέρα
που σου κόβει το καλώδιο εκείνο της ζωής.
Το νοιώθω, σήμερα είναι αβάσταχτη τούτη σιγή.
Ας έφερνε ένα μήνυμα ο άνεμος,
ας έβλεπα ένα νεύμα
μες στο βλέμμα ‘κείνου τ’ απόμακρου αστεριού,
ένα μαντήλι ας ανέμιζε, να δήλωνε μια κάποια παρουσία.
Είναι η ώρα θαρρώ να σκάψω μες στο χώμα των αντοχών,
να σκαλίσω ξανά τις ρίζες της υπομονής.
Είναι η ώρα ν’ ατενίσω τον ήλιο,
να σκορπίσω τα σκότη, να μιλήσω με μένα. ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Μαυρομαντηλού
28-11-2013 @ 16:25 | Μα τι λέω τώρα; Αφού το ξέρω.
Τώρα μονάχα ένα χέρι ψάχνω
να μου χαϊδέψει την απόγνωση,
να μου φροντίσει την πληγή.
Το ξέρω, τώρα μονάχα δυο λέξεις ψάχνω,
να γεμίσω τα κενά των γραμμών,
δυο μάτια ζητώ να μου μιλήσουν για τη χθεσινή τους αλήθεια,
που ξέμεινε μέσα στο σύννεφο μιας ψυχρής σιωπής, μιας υγρής ουτοπίας.
Το νοιώθω, θα ξεσηκωθούν και πάλι χίλιοι άνεμοι,
μα θα συνεχίσω μες στη βοή, τη φωνή σου να ψάχνω…
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΕΜΟΙ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΣΕ ΔΥΟ ΑΥΤΑΚΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
28-11-2013 @ 16:56 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | ALEXANDROS ELLHNAS
28-11-2013 @ 19:34 | Παρ' όλο το χάϊδεμα της απόγνωσης, είναι η ώρα ν' ατενίσουμε τον ήλιο... | | G.LEOU
29-11-2013 @ 16:57 | Πολύ ωραίο.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
