| |
σέρνω τη ζωή μου άδεια
κρύβομαι μες στα σκοτάδια
σε μια πόλη μόνος μ όλους
δε με αγαπάς..
βλέπω γύρω τόσο πόνο
θέλω λίγο γέλιο μόνο
πίσω μένω δε σε φτάνω
πίνω μόνος μου
έξω σ όλα μια μιζέρια
μείναν ορφανά τ αστέρια
δε γελάει πια το βλέμμα
και εκπέμπει σος
δύσκολα ο καιρός τα φέρνει
μα έλα δώσε μου το χέρι
και θα κόψουμε μαχαίρι
οτι δε λύνεται
η πόλη αυτή νύχτες μαγευει
μα τη μέρα είμαστε ξένοι
ο δρόμος δες τον πώς μακραίνει
πρόσεχε όπου πας
δε μ αγαπάς
αδιέξοδοι όλοι οι δρόμοι
και που να πάω
δε μ αγαπάς
στενέψαν όλα τώρα
και δε χωράω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
