| |
Αισθάνομαι βαθιά μονοτονία, και δεν έχω σε ποιόν ν’ ανοίξω την καρδιά μου,
Την ώρα που κατέχομαι από οδύνη ψυχική.
Όνειρα!.. Τι τ’ όφελος, μάταια συνεχώς να λαχταράς,
Αλλά τα χρόνια τρέχουν, τρέχουν μη επιεική.
Ν’ αγαπάς .., μα ποιά; Προσωρινά , αξίζει άραγε τον κόπο;
Αλλά αδύνατον ν’ αγαπάς διαρκώς.
Αν μέσα σου θα ρίξεις μια ματιά, θα δεις την ερημιά
Τα βάσανα και οι χαρές , είναι όλα εκεί ασήμαντα και τιποτένια.
Τα πάθη;.. Μα η φαρμακερή τους γλύκα αργά ή γρήγορα,
Κατά τη σκέψη λογική θα εξαφανισθεί,
Και η ζωή , αν θα κοιτάξεις με βλέμμα ήρεμο, ψυχρό,
Θα δεις, πως είναι ένα πικρό και άνοστο αστείο.
[I]Μιχαηλ Λέρμοντοφ[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
