Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Υπαρκτός καπιταλισμός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269428 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Υπαρκτός καπιταλισμός
 ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΑΡΚΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ!!!
 
Το σύστημα έχει όνομα, πολύ δυναμικό,
ζούμε και αναπνέουμε στον καπιταλισμό,
γύρω μας εκμετάλλευση κι αφανισμός,
κίνδυνος εξαθλίωσης, ο πλέον υπαρκτός.
-
Τεράστια η ανεργία, πολλοί φτωχοί παντού,
άσχημα τα κατορθώματα του καπιταλισμού,
ακόμη κι όσοι εργάζονται, παίρνουνε λίγα,
το κεφάλαιο επιτίθεται σαν καταιγίδα.
-
Η υγεία απαξιώνεται, εμπόρευμα γίνεται,
πουλιέται σε ιδιώτες και παραδίνεται,
τίποτα στο δημόσιο, δεν μένει πια,
κανένας μας δεν βρίσκει τη γιατρειά.
-
Στα τάρταρα η παιδεία, εξανεμίζεται,
η γνώση απ τα παιδιά μας, εξαφανίζεται,
κλειστά πανεπιστήμια και απολύσεις,
στους ταξικούς αγώνες βρίσκονται οι λύσεις.
-
Συντάξεις δεν θα πάρει, πλέον κανένας,
οι εργάτες είναι τέκνα, άχρηστης γέννας,
τέρμα τα επιδόματα και τα βοηθήματα,
της φαντασίας έγιναν αποκυήματα.
-
Κοινωνική πρόνοια δεν θα υπάρχει,
το μεγάλο κεφάλαιο παντού θα άρχει,
οι αυτοαπασχολούμενοι όλοι πτωχεύουν,
κι εξουσιαστές στα προβλήματα κωφεύουν.
-
Οι αγρότες ανήμποροι,κατεστραμμένοι,
από το καπιταλιστικό κράτος παρατημένοι,
οι μεσάζοντες πλουτίζουν απ τη σοδειά τους,
φτωχή και καταφρονημένη, η οικογένειά τους.
-
Ακρίβεια πολύ μεγάλη στα προϊόντα,
η αγορά είναι μόνο, για πλούσια όντα,
ο υπαρκτός καπιταλισμός σώζει τα μονοπώλια,
την εργατική μας τάξη καταστρέφει, δόλια.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΜΗΝ ΚΛΑΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΣΕΝΑ.
 
smaragdenia
04-12-2013 @ 11:46
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ,
ΙΔΕΟΛΟΓΕ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ.....

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ................

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Κολιός Άρης-Ερνέστος
04-12-2013 @ 13:10
Η ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ευρώπη σηματοδότησε την υποχώρηση του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς και έκτοτε τα εργατικά δικαιώματα στη Δύση ολοένα και συρρικνώνονται. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση δεν είναι μόνο η αιτία, αλλά και το αποτέλεσμα αυτής της τάσης. Δυστυχώς, για την ώρα μεγάλα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων της Ευρώπης -της Ελλάδας μη εξαιρουμένης- δεν έχουν ταξική συνείδηση και για το λόγο αυτό δεν έχουν ούτε επαναστατική διάθεση. Υιοθετούν άκριτα αστικά ιδεολογήματα. Για να επαναστατήσει κάποιος, πρέπει να έχει όχι μόνο αγωνιστική διάθεση, αλλά και ταξική συνείδηση. Ποιο προηγείται άραγε;
Ανατολικός
04-12-2013 @ 13:35
κάθε -ισμός βάζει στο κέντρο της θεώρησης του το πρώτο συνθετικό του ...

κάθε -ισμός που δεν έχει τον άνθρωπο πρώτο συνθετικό, δεν αξίζει να υπάρχει ...

::rock.::
athos.ioannou@gmail.com
04-12-2013 @ 14:18
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΘΑΥΜΑΣΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!
ALEXANDROS ELLHNAS
04-12-2013 @ 20:59
Κολιέ Άρη- Ερνέστε, ο "υπαρκτός" καπιταλισμός εν πολλοίς, συμπίπτει με τον θεωρητικό καπιταλισμό. Ως εκ τούτου, ό,τι βλέπεις ... παίρνεις.
Ο "υπαρκτός" σοσιαλισμός όμως, δεν είχε, σχεδόν, καμμία σχέση με τον θεωρητικό- κατά Μαρξ- σοσιαλισμό.
Άρα η σύγκριση γίνεται μεταξύ υπαρκτού καπιταλισμού και θεωρητικού σοσιαλισμού.
Πράγμα άδικο και για τους μεν και για τους δε. Άδικο και κυρίως άτοπο.
Κολιός Άρης-Ερνέστος
05-12-2013 @ 00:46
Αλέξανδρε, στο παραπάνω σχόλιο δεν επιχείρησα να συγκρίνω τον υπαρκτό σοσιαλισμό με τον καπιταλισμό. Δεν επιχείρησα επίσης ούτε να μιλήσω διεξοδικά για τα προβλήματα του υπαρκτού σοσιαλισμού κατά τον 20ο αιώνα, ούτε να αντιπαραβάλω τον θεωρητικό σοσιαλισμό των κλασικών με τον καπιταλισμό. Δεν ήταν της παρούσης άλλωστε. Επιπλέον, σε καμία περίπτωση, δε νιώθω ότι αδίκησα κάποιον. Αλλά κι αν ακόμη φάνηκα κάπου άδικος στην κριτική μου, τότε σίγουρα την ''αδικία'' αυτή δεν την υπέστη ο καπιταλισμός, υπαρκτός και μη. Θα ήταν αδιανόητο βέβαια για μένα να τον υπερασπιστώ κιόλας. Εγώ χρησιμοποιώ τον όρο ''υπαρκτός σοσιαλισμός'' με την καθιερωμένη σημασία του στην παραδεδομένη πολιτική ορολογία και χωρίς διάθεση να ειρωνευτώ. Είναι ιστορικά οι μεταπολεμικοί κοινωνικοί σχηματισμοί της Αν Ευρώπης με εκούσια αναφορά στο σοσιαλισμό. Αντίθετα, ο Χρήστος χρησιμοποιεί -υποθέτω- τον όρο ''υπαρκτός καπιταλισμός'' με σκωπτική διάθεση απέναντι σε όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχει ο ''ιδανικός καπιταλισμός''. Τη γνώμη του και τη στάση του ως προς το τελευταίο τη συμμερίζομαι, διότι στην πραγματικότητα συμφωνώ μαζί σου, όταν λες ότι ο υπαρκτός καπιταλισμός εν πολλοίς συμπίπτει με τον αντίστοιχο θεωρητικό.
ΑΝΤΗΣ
05-12-2013 @ 07:11
φοβερο
pennastregata
05-12-2013 @ 10:44
Η απόκλιση θεωρίας και πράξης είναι η απόδειξη μιας επαναλαμβανόμενης οικουμενικής απάτης... Όλες οι θεωρίες που εφαρμόστηκαν, με την όποια μορφή τους, εγκλωβίζουν έως σήμερα τον κόσμο και, κυρίως, την κριτική του σκέψη σε ένα, μη αντανακλώμενο εφαρμοστικά στην κοινωνία, θελκτικό ιδεολογικό πλαίσιο... Κι όμως, κάθε μία από αυτές τις θεωρίες γεννήθηκαν βασιζόμενες στις ζυμώσεις και τις ανάγκες των τόπων και των εποχών. Σοσιαλισμός, Κομμουνισμός, Καπιταλισμός και όχι μόνο, στρεβλώθηκαν εν τη εφαρμογή τους, λειτούργησαν διασπαστικά, όλες τους εξυπηρετώντας τεράστια συμφέροντα και δημιουργώντας, έμμεσα ή άμεσα, "πρώτους μεταξύ ίσων"... Κι εμείς; Πρέπει άραγε να χορτάσουμε με τις "καλές προθέσεις" των εμπνευστών και (ενίοτε) των εφαρμοστών τους (ως γνωστόν, "ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις"...); Έχουμε την πολυτέλεια να αρκεστούμε σε αυτές; Ρωτώ γιατί είμαι απελπισμένη...
Οι επαναστάσεις ειναι γεννήματα των εποχών, καιρός είναι ίσως να καταλάβουμε πως πρέπει και αυτές να αλλάζουν μορφή και υφή, να αποτελούν οργανικό αντίκτυπο των κοινωνιών για να είναι βιώσιμες. Κι εγώ θαρρώ πως στην παγκόσμια κατάσταση, όπως την ζούμε, η μεγαλύτερη επανάσταση θα ήταν, διάολε, όχι η διάσπαση, αλλά η στάθμιση των συνθηκών, ο εξορθολογισμός των ιδιαιτεροτήτων των κοινωνιών και η μεγαλύτερη δυνατή σύγκλιση για την ικανοποίηση των αναγκών των ανθρώπων. Όλων των ανθρώπων. Ποιοι είναι αυτοι που έχουν την ωριμότητα και την βούληση να επιχειρήσουν κάτι τέτοιο; Εν ολίγοις: Ποιοι θα απαρνηθούν τα προνόμια που τους εξασφαλίζει η πόλωση; Εδώ σε θέλω... Όπως σου είπα πριν, είμαι απελπισμένη...
Κολιός Άρης-Ερνέστος
05-12-2013 @ 23:01
Ασφαλώς και δεν μπορούμε να χορτάσουμε μόνο με τις καλές προθέσεις των θεωρητικών και των όποιων καλοπροαίρετων εφαρμοστών του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Είναι σημαντικό ωστόσο να μη παρασυρόμαστε και σε αφορισμούς ή πάσης φύσεως γενικεύσεις που συσκοτίζουν την αλήθεια γύρω από τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Για να γίνω πιο ακριβής είναι σημαντικό - τουλάχιστον για όσους βλέπουν ότι ο καπιταλισμός είναι εξ ορισμού άδικος, αδιέξοδος και καταστρεπτικός και αντιλαμβάνονται διαλεκτικά το επίκαιρο του σοσιαλισμού- να πούμε χωρίς φόβο και πάθος τι πήγε στραβά με τα σοσιαλιστικά πειράματα του 20 αιώνα και να αντλήσουμε πολύτιμα διδάγματα από τις ήττες αυτές, για να αποφευχθούν παρόμοια λάθη. Αυτό προϋποθέτει τη συνεξέταση της θεωρίας με την πράξη γιατί προφανώς υπάρχει αλληλεπίδραση στη διαμόρφωση και των 2. Ο Ν. Πουλαντζάς είπε κάποτε ότι ο σοσιαλισμός θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρξει. Για να λάβει την απάντηση ότι η δημοκρατία θα είναι σοσιαλιστική ή δεν θα είναι δημοκρατία. Και κάποιοι άλλοι απάντησαν επίσης πως η διέξοδος θα είναι επαναστατική ή δεν θα υπάρξει διέξοδος. Νομίζω ότι -ανεξάρτητα από το ποιος έχει δίκιο- αν τα βάλεις κάτω όλα θα δεις ότι το ζητούμενο είναι η υπέρβαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ο δρόμος για την κόλαση είναι πράγματι στρωμένος με καλές προθέσεις, αλλά εμείς δεν είμαστε δα και καταδικασμένοι να ακολουθούμε για πάντα το λάθος δρόμο, όπως οι πρωτόπλαστοι... ::wink.::
ΒΥΡΩΝ
05-02-2015 @ 21:15
O καπιταλισμός δεν είναι συμβατός με τις βιολογικές
προδιαγραφές του ανθρώπου...
Αργά ή γρήγορα, η Ανθρωπότητα θα αντιληφθεί
πως ο σοσιαλισμός είναι μονόδρομος γι αυτήν,
αν θέλει να επιβιώσει....
Αγλάιος
15-09-2018 @ 15:18
Είμ' ένας στόκος και μισός,
το κράτος με ταϊζει
την είδα και κομμουνιστής
και εμπνευσμένος ποιητής
οπότε βράσε ρύζι.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο