| |
ΠΑΡΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ
Της νύχτας τα αναφιλητά, της νύχτας τα φεγγάρια
δεν τα' χει δει ποτέ η αυγή, μ' αγάπες και με χάδια.
Σαν ένα άγιο όνειρο, η νύχτα τα γελάει
και την πικρή αλήθεια της, σφηνάκι τα κερνάει.
Και τα όνειρα μας τα λευκά, τα δειλινά εκείνα
δεν θα τα βρεις ποτέ ξανά, θυμήσου με που στο είπα.
Θα ψάχνεις τρόπους για να βρεις, να μπεις μεσ' σε παλάτια
μα όλα θα είναι μπέρδεμα, στου χρόνου τα γρανάζια.
Ρ
Πάρε λοιπόν,το δρόμο σου και πίσω μη κοιτάξεις
έχω φροντίσει να μη βρεις παράθυρα να ψάξεις.
Πάρε το δρόμο σου αν θες και μόνο συλλογίσου
πως θα βαδίσεις στη ζωή, με τούτο το κορμί σου.
Και σαν γυρέψεις το φιλί, με τ' άρωμα του δυόσμου
θα νιώσεις τότε παγωνιά στο πέρασμα του κόσμου.
Κανείς δεν θα' ναι δίπλα σου, ν' αγγίξει την καρδιά σου
γιατί πολύ απλά εσύ, έχασες την δικιά σου.
Σε πήρανε οι όμορφες, οι ξένες οι αγάπες
κι εσύ απόμεινες μισός, μονάχα μ' αυταπάτες
κι αφού κουράστηκε πολύ, το γέρικο σκαρί σου
είπε ξανά να θυμηθεί το έρμο το παιδί σου.
Αυτό που έκρυβες καλά, από παιδί ακόμα
για να μη δεις να σέρνεται για άλλους ως το χώμα.
Το έρμο το παιδί αυτό, συνέχεια σε μαλλώνει
γιατί δεν το αγάπησες και τ' άφησες στο χιόνι.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
