| |
Το φεγγάρι απόψε σε παγκάκι κοιμάται
ο αλήτης καιρός μες τους δρόμους γυρνά
η ζωή τριγυρνά σα σκιά και θυμάται
τα χαμένα φιλιά που δε θα' ρθουν ξανά.
(Ρεφρέν)
Περιθώρια άλλα στη ζωή πια δεν έχω
έχει κλείσει ο δρόμος και μου φέρνει στροφή
ένα ένα πάλι τα καρφιά τους αντέχω
και καρφώνω τη νύχτα στο δικό μου κορμί.
Οδυσσέας του νου ο αλόγιστος πόθος
πυραμίδα κλειστή με χιλιάδες φωτιές
ποταμός από αίμα του αγώνα ο στόχος
και στα σπλάχνα της γης των ανθρώπων ψυχές.
Οι πλατείες γεμίσαν με τα σάπια μας λόγια
συμφωνίες του χθες κάποιοι πάλι πουλούν
κρεμαστήκαν ξανά στη σειρά τα ρολόγια
και οι χτύποι γυμνοί στα αφτιά μου ηχούν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
