| |
ο καβαλαρης της αγαπης
οπαδος της φαπας
ο καβαλαρης της αγαπης
μοιραζοντας φιλια της απατης
περιδιαβαινει στις σταχτες
αγαπατε αλληλους
κρατωντας σκυφτους τους δουλους
πριν σας παρει ο διαολος
σας ειχε ο θεος
βαρεθηκαν κι οι δυο
με τουτο το θεριο
τ αφησαν να καιγεται
τις ωρες που δεν κλαιγεται
ανικανοποιητο στηλωνει τα ποδια του και στεκει
βρυχαται τις νυχτες
γλειφοντας τις πληγες στα γονατα
αλλη μια μερα ερχεται
καμαρωνει στον καθρεφτη
φτιαχνει τις αλυσιδες του και βγαινει
που θα παει θα ρθει κι η σειρα μου σκεφτεται
καμμια φορα το κανει κι αυτο
ολο και λιγοτερο η αληθεια ειναι
οι ποιητες πεθαινουν
απ την ωρα που γυαλιζουν τις λεξεις
βρωμανε σαπιες οι σκεψεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
