| |
Ανυπότακτη ελπίδα πόσο μόνη νοιώθει
πολεμάει να ξεφύγει από του μυαλού μου την απόχη
μες τα πρέπει και τα θέλω εφιάλτες αστυνόμοι
να υπογράψει της μετάνοιας το χαρτί να πει συγνώμη
μέχρι να εξαφανιστεί
Στα σοκάκια τριγυρίζει τα όνειρα να βρει χαμένα
ένα βράδυ που είχε πιει τα στοιβάξαν ένα ένα
μπερδεμένες υποσχέσεις σαν σκιές χαθήκαν
με την πρώτη συννεφιά σαν πουλιά κρυφτήκαν
μέχρι να εξαφανιστούν
Ανυπότακτη ελπίδα τριγυρίζει μες τους δρόμους μόνη
να ξεφύγει απ’του μυαλού μου τα δεσμά που τα φτιάξαν νόμοι
μια χαροκαμένη μάνα που τα όνειρα γυρεύει
στο σκοτάδι με τους δαίμονες μονάχη της παλεύει
κάπου για να στηριχτεί
Και όσο και να προσπαθώ να χαμογελάσω
πάνω της να στηριχτώ λίγο να της μοιάσω
νοιώθω και εγώ μοναχός μου θεέ μου πως φοβάμαι
τα όνειρα μου τα έχουν πάρει μοναχός μου πια κοιμάμαι
μέχρι να εξαφανιστώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
