Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Για προξενείο κανείς;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129933 Τραγούδια, 269262 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για προξενείο κανείς;
 Μη γελάτε... σοβαρά μιλάω... χαχαχαχα
 
Φόρεσα το κουστούμι μου
να πάω στο προξενείο
έφαγα το λουκούμι μου
σου είπα κι ένα αστείο

Πήρα το διαβατήριο
και όλα τα χαρτιά μου
έβγαλα εισητήριο
φίλησα τα παιδιά μου

Θυμήθηκα πως ξέχασα
φιλάκι να σου δώσω
και γύρισα κι ας έχασα
το τρένο μου για τόσο
(τόσο δα λιγάκι σας λέω...)

Στο τρένο δεν κατάφερα
θέση να κατακτήσω
μα χαίρομαι παράφορα
που δε θα περπατήσω

Έγινε το κουστούμι μου
σα το σγουρό μαρούλι
μ' ας είναι καλά το γκιούμι μου
που μ' είδε το μανούλι

«Πάμε;», μου λέει «για ποτό;
μου φαίνεσαι χωριάτης
έναν φραπέ με παγωτό»
- «δεν είμαι ακροβάτης»

Βγαίνουμε όλοι στον σταθμό
πατώς με και πατώς σε
του τραμ ψάχνω τον αριθμό
«αίμα έλα και δώθε»

Κοιτάω εδώ κοιτάω εκεί
ποιός τάχα μου μιλάει;
στο πλήθος χάνεται η φωνή
κι ένας μικρός γελάει.

«Κύλιε έλα από δω
το αίμα θου να δώθεις
έπειτα έχει παγωτό
κι έναν χυμό θε δόθεις»

Με βάζουνε πριν το σκεφτώ
σ' ένα παλιό βαγόνι
το αίμα μου τρέχει καφτό
μα έχει χυμό λεμόνι

Μια νοσοκόμα με σταυρό
το στήθος της να κρύβει
τρίβει τα χέρια στο νερό
κι από μπροστά μου σκύβει

Ζαλίστηκα μα το Θεό
(έδωσα τόσο αίμα)
ψάχνω για κάτι στερεό
μα δε μπορώ το ψέμα
(καλά καλά μη βαράτε... τι θα έλεγα στο σπίτι εξυπνάκηδες;)

Απ' την πολύ την ταραχή
και την πολύ ζαλάδα
εμπέρδεψα την διαδρομή
κι έχει και μια λιακάάάδα

Στην στάση την επόμενη
μόνος μου κατεβαίνω
βλέπω το τραμ απέναντι
μα δεν το προλαβαίνω

Διαβάζω τα ωράρια
να δω πότε θα φύγω
πίσω μου δυο ζαγάρια
κι εγώ φωνές να μπήγω

Ξανθιά γελά και με κοιτά
κανιά ως δύο μέτρα
κι ύστερα πονηρά ρωτά:
«με ή χωρίς φαρέτρα;»

Αφού της λέω ευγενικά
πως είμαι παντρεμένος
αφήνει τα λαγωνικά
και τρέχω εγώ ο καημένος

Τους σκύλους τους απέφυγα
-είχα φτερά στα πόδια-
τα βάσανα τα ξέφυγα
και τ' ακριβά διόδια

Έφτασα πίσω στον σταθμό
τον κεντρικό της πόλης
τώρα έχω πιάσει τον ρυθμό
και τον σφυγμό της πόλης
(κι ας είμαι χαζογκόλης)

Στο προξενείο έφτασα
μόλις στο παραπέντε
τον μπούσουλα μου έχασα
τώρα στο φιναλμέντε

«Έχεται διαβατήριο
ταυτότητα με στάμπα
στρατού απολυτήριο
κι απ' το φευγιό μια κράμπα

Βλέπω και τα χαρτόσημα
όλα σωστά γραμμένα
να και τα γραμματόσημα
στον φάκελο χωμένα

Έχεται και την αίτηση
του νόμου εκατονπέντε
του αντίδικου παραίτηση
κι ευρώ εξηνταπέντε

Μία σφραγίδα προξενική
χρειάζεσται ακόμη
ελάτε αύριο γιατί
σήμερα είμαι μόνη»...

Φόρεσα το κουστούμι μου
να πάω στο προξενείο
έφαγα το λουκούμι μου
μα ξέχασα τ' αστείο...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τα λουλούδια της ψυχής μου
      Κατηγορίες
      Χιουμοριστικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

True Dimension
 
MAKHS KAURISMAKHS
03-03-2006
εγώ πάντως γελάω.........τώρα ήμουνα στο μετρό....άστα να πάνε.......:)
AceOfSpades
03-03-2006
που πάει ο γκρίζος ? οεο ? xaxaxaxaxa ...
ilianthos
03-03-2006
Πολύ,πολύ ωραίο Γρηγόριε !
Τσακίρη Χαρά
03-03-2006
Να ΄σαι καλα..... υπέροχος ο τρόπος που δένεις όλες αυτές τις καθημερινές εικόνες και συμβάντα τόσο άψογα με μετρο και ρίμες......πέθανα στα γέλια.........κι ακόμα γελαω......
MARGARITA
04-03-2006
Γέλασαααααααα
Aris4
04-03-2006
εγω αυτη τη στιγμη κραταω την κοιλια μου με το ενα χερι, και με το αλλο γραφω ενα ευχαριστω για το γελιο!!!
Grisio
05-03-2006
Καλημέρα σε όλα τα παιδιά... σας ευχαριστώ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο