| |
και να γυρνάω πάλι στα ίδια και στα ίδια
με χαρτοπόλεμο αποκριάτικο αποκαίδια ;
μάρμαρα που 'χει ο δρόμος καθενός
ορθια μάρμαρα για να φορέσει ζωντανός...
Η μαύρη εικόνα απ'τις πολλές η πιο αδίσταχτη
ακόμη μια φορά για το σκοτάδι προορισμός
η αντηλιά μου η σκια η γραφίδα η ανύστακτη
που πιάνει το σφυρί να καταστρέψει ολοσχερώς
Σπαθιά δεν περναγε κανείς μες την καρδια μου
παρα μονάχα εσύ πατέρα μου που κλαιγες σα μωρό
και ενώ σ'αγκάλιαζα δεν ένιωθες τη ζεστασιά μου
και πολεμούσα μες το ρήγμα σου να φέρω αγιασμό
Γελάς να προσπαθώ και σε πιστεύω ακόμα
και τα χριστούγεννα παρέα εύχομαι να μας βρουν
μαζί μας κυνηγάει για να μας μάσει αυτό το κώμα
επτά ψυχές φοράς -μου λες- και μας αρκουν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
