MARGARITA
12-12-2013 @ 11:39 | Όνειρα ορφανά...έτσι ζει ο άνθρωπος....όμορφες εικόνες και συναίσθημα μπράβο σου.... | |
ΑΝΤΗΣ
12-12-2013 @ 12:02 | ωραιο | |
YABER
12-12-2013 @ 14:51 | πολυ καλο !!!!! ::up.:: ::up.:: | |
Αταξίδευτος
12-12-2013 @ 16:50 | Ωραία λυρική γραφή που κυλάει και σε πάει ταυτόχρονα...
Μπράβο Grisio
::yes.:: | |
G.LEOU
12-12-2013 @ 17:09 | Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Τ Α Τ Ο ! ! !
Πανέμορφο.
Εξαιρετική και μοναδική η γραφή σου.
::blush.:: ::love.:: ::hug.:: | |
... άρα υπάρχω
12-12-2013 @ 21:27 | Πολύ ωραίο το ποίημά σου Grisio!
Περιγράφεις έναν μεγάλο κύκλο ζωής... με λίγα εύστοχα λόγια. Ένα παράπονο για φινάλε: "το λάδι σώθηκε χωρίς μια πυρκαγιά" κι ένας κόμπος στο λαιμό... | |
GRHGORHS K
13-12-2013 @ 06:49 |
Στην σιγαλιά της νύχτας πάντοτε γυρνάνε
κι αντί σταυρό κρατούνε τώρα πια σουγιά
τα χείλη στέγνωσαν κι οι νιές άλλους φιλάνε
το λάδι σώθηκε χωρίς μια πυρκαγιά ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
 |
