| |
λιγο πριν λιγο μετα
προχωρησε λιγο πιο πολυ
απ οτι συνηθιζε
ηταν η μερα καλη
κι ο ηλιος του γελουσε
τα χασε δεν αντεξε
το αγνωστο του φερε ζαλαδα
γυρισε πισω μουδιασμενος
με φοβερο πονοκεφαλο
ετρεμε γεματος ιδρωτα
δεν εχω μαθει να σκοτωνω
αμεσως το παραδεχτηκε
επεσε στα γονατα
κι αρχισε τις προσευχες
ζητωντας απ τον γνωστο αγνωστο συγχωρεση
μονο και η σκεψη του φονου τον σκοτωνε
καθε μερα το ιδιο συνεβαινε
λιγο λιγο ολο και περισσοτερο πεθαινε
ετσι ειχε μαθει
ετσι του χαν πει
α και κατι για μια πουτανα
που τη λεγαν ζωη
τα ειχε μπερδεψει και λιγο
το μενου ειχε και αθανατη ψυχη
στο τελος πιστεψε
και εγινε φονιας
με τα ιδια του τα χερια
επνιξε το ειναι του
και ησυχασε για παντα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
