| |
Ένα χαμόγελο που ήτανε για σένα
Πώς το ξεθώριασες στα χείλη μου εσύ
Και η ζωή μου έχει μείνει στα χαμένα
Δεν βρίσκει άκρη την αλήθεια για να δει
Χιλιάδες όρκοι που στα λόγια μόνο ‘μειναν
πες μου μονάχα τι περίμενες να βρω
στα τόσα ψεύτικα που μου ‘δωσες να έχω
έστω μια αλήθεια ψάχνω μήπως κρατηθώ
Ρ
Πες μου γιατί εσύ μου έκλεισες τον δρόμο
Πες μου γιατί εκεί μ’ αφήνεις … στη σιωπή
Εγώ σε πίστεψα και μου ‘δωσες τον πόνο
Να πέσω μ’ άφησες…. κομμάτια η ψυχή
Εσύ που έλεγες πως θα ‘σουνα κοντά μου
Τώρα προσπέρασες και είπες ένα «γεια»
Και προσπαθώ ν’ ανοίξω πάλι τα φτερά μου
Μα εσύ μου τα ‘κοψες και έφυγες μακριά
Ήρθε η νύχτα και το ξέρω θα με πάρει
Πάλι η σκέψη σου…. θα βάλει τη φωτιά
Το άδειο σώμα μου..θα κάψει το φεγγάρι
μόνο οι στάχτες θα γεμίσουν τη καρδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
