| |
Τσακίρη Χαρά
05-03-2006 | Αχ τι μου έκανες πρωι-πρωι που το διαβαζω... σφιχτηκε η καρδια μου.... μεγαλωμενη μες στα σκυλια κι εχοντας και 2-3 πάντα, αυτές οι καταστάσεις μου είναι πολύ γνωριμες..... ίσως όταν μέθουμε να σεβόμαστε και τα άλλα πλάσματα αυτού του πλανήτη, να μάθουμε να σεβόμαστε περισσότερο και τον συνανθρωπό μας..... | | MARGARITA
05-03-2006 | Με έκανες να κλάψω Γρηγόρη...... | | Grisio
05-03-2006 | Καλημέρα Χαρά, καλημέρα Μαργαρίτα...πρώτα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας καλή μου Χαρά... αν το καταφέρουμε αυτό όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους... Κι εγώ έκλαψα Μαργαρίτα μου... και όταν την άκουσα την ιστορία και όταν το έγραφα... και όχι γιατί είμαι ο φιλόζωος... μα για το ότι η αδικία περνάει ατιμώρητη... κάθε μέρα... παντού... | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
05-03-2006 | με προβλημάτισε λίγο η τελευταία σου πρόταση συμπέθερε. Εννοείς δηλαδή πως στον παράδεισο του εκδικείται, παίζει, σκοτώνει ή τι άλλο κάνει σε γάτες?? έγινε δηλαδή "γείτονας" ή "ξένος"μιας γάτας?? πολύ ωραία το έγραψες πάντως βρε :) | | μπρουχίτα
05-03-2006 | Φίλε Grisio, πολύ ζωντανή η περιγραφή σου.... Δυστυχώς βγαλμένη από την πραγματικότητα που ζούμε γμτ... Μου άρεσε πολύ :) .... Και επίσης, έχω την ίδια απορία με τον από πάνω μου Παραποιήτιο, βεβαίως-βεβαίως.... Νά 'σαι καλά και καλό σου βράδυ... | | Grisio
05-03-2006 | Καλησπέρα συμπέθερε, Μπρουχίτα, Γιώργο... αυτός που σημαδεύει είναι ο ίδιος που πετούσε πέτρες... γι' αυτό έγραψα στο σχόλιο... η αδικία που μένει ατιμώρητη... | | ειρήνη
06-03-2006 | πολύ συγκινητικό... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
