Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χωρίς Σχόλια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130784 Τραγούδια, 269462 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χωρίς Σχόλια
 Είναι δικαίωμα του κάθε ένα να πιστεύει ότι θέλει. Το ίδιο δικαίωμα όμως έχω και εγώ.
 

Μπορείς να καταλάβεις εύκολα το πνευματικό και κοινωνικό επίπεδο κάποιου που προβαίνει σε σχολιασμό, σε κάτι που έγραψε κάποιος. Αυτός που έχει περιεχόμενο μέσα του και ποιότητα ,μπορεί να καταλάβει κάποια πράγματα και είναι μεγαλόψυχος. Θα πει την άποψη του χωρίς να σε προσβάλει. Θα κρίνει αυτό που δημιούργησε κάποιος και δεν θα ειρωνευτεί τον δημιουργό.
Αυτός πάλι που είναι ρηχός και άδειος από ποιότητα, αυτός που καθημερινά αγωνίζεται να πάρει αναγνώριση από τους άλλους ,για να νιώσει και αυτός ότι κάτι είναι, κάνει κακοπροαίρετα σχόλια, γεμάτα μικροπρέπεια και μικροψυχία. Του είναι πιο εύκολο ,να ειρωνευτεί και να μειώσει κάποιον εκ του ασφαλούς. Γιατί αυτό τον κάνει να νιώθει, ότι κάτι είναι και αυτός.
Ένα από τα ωραιότερα ποιήματα που διάβασα στους στίχους{ και διάβασα αρκετά από αξιόλογους δημιουργούς} ήταν ο Αρκουδιάρης του μέλους dr.Rockthan. Φοβερή η ικανότητα του δημιουργού να πλάσει ένα όμορφο ποίημα με σωστό μέτρο και άριστη χρήση των λέξεων. Χαιρόσουν να το διαβάζεις. Σε μια τέτοια δημιουργία δεν κάνεις σχόλια για την αρκούδα και τους γύφτους, σχολιάζεις το αποτέλεσμα σαν δημιουργία. Έτσι θα έπρεπε να είναι ο κάθε σχολιασμός κάθε μέλους εδώ μέσα. Υποτίθεται ότι διάφοροι άνθρωποι που τους αρέσει να γράφουν, μαζεύονται εδώ και εκθέτουν τις δημιουργίες τους σε άλλους ανθρώπους ,με την ίδια αγάπη στην δημιουργία. Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ, είναι τι νόημα έχει ,όταν γράψεις ένα ποίημα π.χ. για ένα ταξίδι στην θάλασσα ,αντί να σχολιάζει κάποιος το αποτέλεσμα {αν είχες χειριστεί σωστά το μέτρο, αν ήταν αισθητικά όμορφη η δημιουργία σου και γενικά το τεχνικό μέρος και αποτέλεσμα} να σε ρωτάει αν σε ζαλίζει η Θάλασσα. Είναι σαν να βλέπεις έναν πίνακα ζωγραφικής και αντί να ασχοληθείς με την τεχνική που χρησιμοποίησε ο ζωγράφος και το αποτέλεσμα, να τον ρωτάς αν τον ζαλίζουν οι αναθυμιάσεις της μπογιάς ή τι μάρκα πινέλα χρησιμοποιεί.!!! Καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με ηλίθιο άνθρωπο ,που προσπαθεί να γεμίσει τα κενά του ,λέγοντας βλακείες στους άλλους.
Η ακόμα και να σε ειρωνεύεται αν αυτό που έγραψες ,δεν συμφωνεί με τα δικά του πιστεύω. Λες και πρέπει να γράφεις ,για τα γούστα των άλλων και όχι ότι εμπνεύστηκες εσύ για εκείνη την στιγμή.
Μόνο που εγώ δεν προσφέρομαι για να αναπληρώνω τα κενά ,του κάθε ανόητου και άδειου μυαλού.. Η προσωπικότητα μου και η ιστορία μου, δεν μου επιτρέπουν να δίνω την δυνατότητα σε κάθε βλάκα, να νιώθει όμορφα επειδή δεν συμφωνεί με αυτά που γράφω {όσο μικρό παιδί και αν είναι} και να με ειρωνεύεται. Και δεν έχω καμία διάθεση να χαλάω το κέφι μου με την κάθε βλακεία που έρχεται στο κεφάλι του καθένα.
Εκτιμώντας όμως την παρουσία τόσο αξιόλογων ανθρώπων, που βρήκα εδώ μέσα και τόσων φίλων που απέκτησα, δεν θα αποχωρήσω από τους στίχους. Απλά δεν θα δίνω την δυνατότητα για σχόλια. Έτσι και αλλιώς με όσους έχουμε γίνει φίλοι έως τώρα, ξέρουν που θα με βρουν και τα λέμε, σε άλλο επίπεδο.
Τους συγγενείς μας δεν μπορούμε να τους επιλέξουμε. Τουλάχιστον μπορούμε να επιλέξουμε τους φίλους μας.
Καλή συνέχεια σε όλους και όλες και καλές δημιουργίες.
John Fenix



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο