| |
[B][I]Το θεριό του βουνού στην πλαγιά βρηχάται
η ζωή κοιμάται δίχως προσευχή
πες εσύ που ξέρεις νά βρω την αρχή
ο θυμός του ανέμου άραγε τι θυμάται.
Η φωνή της καρδιάς ψιθυρέ μου
με κάθε γέλιο θα συγκρουστεί
κι εγώ που διώχνω τη βροχή
ξέρω να έχω αντοχή
κρατώ το τρέμολο αυτό
η φωνή η γλυκιά δε φοβάται.
Με λόγια γνώριμα μαζί
πέρασε κι έμεινε εκεί
στου βράχου τη στενή πτυχή
αγέρας θυμός κι η γλυκιά φωνή
εδώ τελειώνουν τα βήματά σου
στην συντροφιά του ανέμου
κι ό,τι θέλεις πες μου, δίπλα μου να ρθεις.
Μούσα στ’ άγγιγμα σου, έγινε μικρός
όλος μου ο κόσμος, χώρεσα κι εγώ
του ονείρου ο δρόμος κι ο γαλάζιος βράχος
στην μέγαλη ανάσα του δάσους
εκεί που ήρθε ο θεός
κι ο ύμνος ξύπνησε μαζί μ’ ότι θυμάσαι
στα ήσυχα, τα μυστικά τα όνειρά σου
πριν νιώσω αιώνια τη συντροφιά σου
το γέλιο ήρθε να συγκρουστεί
χαρά και λύπη στα βλέμματά σου
όλα ξεχάστηκαν εκεί.
[B][I]
27 Δεκεμβρίου '13
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
