| |
Eίπαμε τόσα, ξανά δεν συμφωνήσαμε και στη μοίρα ευθύνες ρίξαμε.
Είπαμε τόσα, έβγαλες και γλώσσα, στις στιγμές την πλάτη γυρίσαμε.
Ήταν πολλά αυτά που μας χωρίζαν και λίγα αυτά που μας ενώνανε,
Ήταν αργά, όταν το πήραμε σοβαρά πως το χρόνο έτσι σκοτώναμε..και δεν το ΄χαμε.
Μίλησε η καρδιά και μου είπε άλλο μην σ’αγαπώ,
Πως αξίζω από σένα κάτι καλύτερο.
Τώρα πλέον άλλα λάθη δεν σου συγχωρώ,
Πάρε τα αντικείμενα σου και στο καλό… είναι η στιγμή που σε τιμωρώ.
Είπαμε τόσα, για αγάπη ούτε λόγος, η κοινή ζωή μας άδειασε,
Έτσι στο τέλος , στη σιωπή κλειστήκαμε και η μοναξιά δεν άργησε… ο χαρακτήρας σου με χάλασε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
