| |
Αιώνιες ψυχές, παντού στο σύμπαν σκορπισμένες
Απ’ όσους γνώρισαν στην γη, αιώνες τώρα ξεχασμένες
Μέρος δεν βρήκαν να σταθούν, κάπου να ξαποστάσουν
Δεν βρήκαν δρόμο φωτεινό, στο φώς ψηλά να φτάσουν
Το κλάμα τους να ακούγεται, στου σύμπαντος τα βάθη
Ψυχές που καταστράφηκαν, απ’ της ζωής τα λάθη
Ψυχές που δεν κατάφεραν, καλές ψυχές να γίνουν
Μαύρες ψυχές ,που μαύρες ,ίσως, αιώνια θα μείνουν.
Ίσως ,γιατί το σύμπαν, ο Θεός, όλα τα έχει προβλέψει
Και θέλει όλες τις ψυχές, κοντά του να μαζέψει
Κομμάτια του είναι οι ψυχές, που από τον ίδιο λείπουν
Όσες μακριά του βρίσκονται και τον εγκαταλείπουν
Σε όλες τις μαύρες τις ψυχές, δίνει μια ευκαιρία
Στα δάκρυα να πλύνουνε , κάθε παλιά τους αμαρτία
Μόνες τους να αναλογιστούν, τα λάθη που έχουν κάνει
Στο κλάμα μέσα να πλυθούν, αυτό μόνο, του φτάνει
Αγνές ψυχές ξανά να γεννηθούν ,μόνες τους να μπορέσουν
Τις αμαρτίες μιας ζωής, σοφά να βρουν σοφά να συγχωρέσουν
Το μαύρο χρώμα της ψυχής, στο κλάμα της μετάνοιας να χάσουν
Να βρουν το φώς στην άβυσσο και στον Θεό ξανά να φτάσουν
Μαύρη βροχή τα δάκρυα ,εδώ στην γη θα φτάσουν
Σημάδι πως καθάρισαν και παν να ξαποστάσουν
Πως περιμένω Θεέ μου ,ετούτη την μαύρη την βροχή…………………….
Να ξέρω ,κάθε ψυχή στο σύμπαν, κοντά σου έχει βρεθεί!!!!!!!!!!!!!!
John Fenix
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
