| |
Κάθε μέγεθος που ταΐζει την απουσία είναι πλοκάμι της νύχτας.
Έρεβος κρατεί το σιγόντο στο κοιμητήριο που βυθίζεται στον μακάριο ύπνο το κορμί των θανόντων.
Περνούνε βιαστικά τα αυτοκίνητα. Τα φλας τους θρυμματίζουν την κρυστάλλινη ομίχλη και ρέουν προς της πόλης τον κορεσμένο χαμό.
Αυτά που πρεσβεύει η εποχή είναι απογοητεύσεις.
Ένα φεγγάρι απεμπολεί την σοφία και κρεμά το πανωφόρι του πάνω στο δρύινο μπαστούνι τ’ ουρανού.
Η ώρα δύο μετά τα μεσάνυχτα το κρύο είναι δίκοπο και η ζωή είναι μελαγχολική και παραπαίει
Πίσω από τις μάντρες των εργοστασίων.
Ο άνεργος ακουμπά ψηλαφίζει τους εφιάλτες του.
Οι κυβερνήσεις αμαύρωσαν την ηθική των αστέγων.
Ο επαίτης καθεύδει κουρασμένα.
Το επιχείρημα που θα βρεις εναντίον της βαλτωμένης κατάστασης άστο να βελάξει αλλά με επιθυμίες και λόγια κανείς πραγματικά δεν αθωώνεται.
2.1.2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
