| |
Τους πρώτους χτύπους της καρδιάς μου θυμάμαι,
σε ποιες θάλασσες να παλεύουνε τώρα,
ήταν μικροί, μες το αυτί σου χτυπούσαν,
ξημέρωσε και απ το κύμα να γλυτώσουν ζητούσαν.
Δε θέλανε παρά να νιώσουνε το χάδι,
και να ακουμπάν στο σώμα σου απαλά,
και οι ψυχή μου τους είχε τόσο ανάγκη,
που τώρα σαν παιδιά της τους πενθά.
Τώρα πονά η καρδιά, κοιτάει τα πουλιά,
να τιτιβίζουν σε άχρωμα ξερά κλαδιά.
Και οταν χτυπά ξανά, κοιτά τη θάλασσα,
και θέλει πάντα μάτια θαλασσιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
