Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23 stixoi.info: καλή σταδιοδρομία
Γινόταν της συρρίκνωσης με τις ανάγκες
είχανε φτάσει να ξεραίνουν τις σβουνιές
κεριά ΝΑ μετα συγχωρήσεως σα δάδες
κι αεριτζήδικες ..τις μεταμεσονύκτιες δουλειές...
είπα να κάνω μια φορά το Θουκυδίδη
μα να χαράξω πα σε βράχο
ευπειθώς την κατακλείδα τους
αλλά δεν είχα της σπηλιάς μου το κοπίδι
και οι αρχαίοι ημών οι πρόγονοι
μου δειχνανε τα (καλημερα)
ενώ ρωτούσα για να μάθω τι ειναι γένος
μου απαντούσαν ο Ισαακ κι ο Αβρααμ
κι ήτανε μέσα μου αγιάτρευτο το μένος
για του Σουλειμάν το χαλασμένο το ιμαμ
και τι συνήθειες !!!
να κλαις και να φορτώνουν τα ποτάμια
η βάρκα στον αχέροντα να καίει την πρύμνη
και να πετάγεται απ'το πουθενά μια λάμια
να σου μιλάει για συνωστισμό στη Σμύρνη
και να σου λέει ο φοβιστερός καρούμπαλος
ο ξυρισμένος λόφος αναδάσωσης με πόδια
εγερθητΩ με σεβασμό περνάει ο αγριοβούβαλος
στρατευσαμε για τα πλευρά σου κέρατα και βόδια
κι αυτοί σαν να 'ταν σε τζαμί οι στοιβαγμένοι τούρλα
με σφραγισμένο βήχα και μάτια σα μελάτα αυγά
να περιμένουν να σωθούν απ'τα ραδίκια κι.απ'τα βούρλα
με φόντο το ζενίθ καζάνια με ευρωπαικά... (καλή σταδιοδρομία)
(συνεχιζεται)
τραυματισμένη δε η σκέψη
από την αδικη ζωή
να σου πετάει τον καλλιτεχνη
μ'ενα καλάμι σα σουγλί
κι εκεί που όλα ειναι στιφάδο
κι εσύ κοτούλα μες το πιατο
να σε τσαλαβουτάει στον κάδο
για να χει ο σκάι το μαντάτο
πως πέρασε του δήμου η σκούπα
κι έχεις εξάμηνη ποινή
να τρίβεις με τη μαλαστούπα
μωσαικά μες τη βουλή
και πες που πήρες διορία
και άνω θρώσκεις ως και τρούλο
σε τριβελίζει η αηδία
πως σου φορέσανε τον (καλησπέρα σας)
εδώ να σε έχω επι των τιμών
αν κάνεις και εκφέρεις γνώμη
η μούμια του τουτανγχαμών
θα σε ξορκίσει με το ζόρυ
τι μη γελοίο ει και σκάσε οτι θα δεις
διότι φίλτατε λίαν συντόμως
το αίμα σου θα καταπιείς
ουαι ουαι τοις ηττημενοις
και τρις αλί αλί το μαυρο χάλι
καλύτερα να μην καταλαβαίνεις
ποιος θα κραταει το μανουάλι ...
(συνεχιζεται)
καλή σταδιοδρομία (συνέχεια)
σαν το παπόρι φορτωμένος
σε θάλασσες κι ωκεανούς
να σου ξηγιέται επισταμένως
για την φθορα του κόσμου ο νους
αιώνες χρόνια δουλικό
όπως σε θέλουνε οι σμέρνες
να σου κενταν το σκηνικό
με τα εμβόλια στις φλέβες
Στις τραγωδίες φρικαλέα
το σώμα πρωταγωνιστή
και την ψυχή σου Δουλτσινέα
που περιμένει να σωθεί
βοές αρκούδες πολικές
μες του σπιτιού σου το σαλόνι
να φθείρεται ο καναπές
από το έσω σου το χιόνι
και να 'ναι ο πίνακας φελός
που δυσκολα πια επιπλέει
ο τοίχος χάρτινος νονός
με τα χαράτσια τόνους χρέη
Σαν τι να δεις να ονειρευτείς
τυφλό ποντίκι μες στη φάκα
τσιμπιέσαι μόνος σου όπου βρεις
να δεις αν ζεις ή κάνουν πλάκα
με τα σφυριά βαράν ιό
τον ονομάζουνε και τσίπρα
στον καρφωσαν στον αφαλό
και θα ζητήσουνε και λύτρα
όταν σου στείλει ο Θεός
ξανά τη βάρκα να σωθείς
να μη φωνάξεις λέει sos
καλύτερο άλλον δε θα βρεις
κι εκεί στο γερο διάολο
να στεκεσαι σα φάρος
με χαλασμένο ράουλο
για να σε (καληνυχτα σας)ο γλάρος...
καλή σταδιοδρομία (συνέχεια)
Τη μπότα ως τα γόνατα
εσύ πας για αγρότης;
και πώς πονάν τα σώματα
απ'το τσαπί δεν το 'χεις
Σου λειψαν τα λαχανικά
που 'χουν έχουν ωραία γεύση
και κάλεσες και τον παππού
απ'το χάρο να στα δέσει
Σαράντα χρόνια πέρασες
στη χώρα πλαστικά
μεγάλωσες και γέρασες
με τα ανθυγιεινα
Στου πασοκτζή τα πράσινα
σε φρίκουλες ολκής
κολλούσες τα παράσημα
για αγγούρια εισαγωγής
Γκαβά γκαβά το Σαμαρά
γκαβά και τον κουβέλη
και κάποια κόμματα μικρά
κατέληξες εντέλλει
πως είναι γη και θα σταθεί
να τη χτυπήσεις πέτρα
να ρίξει μια καλή βροχή
για να γλίτώσεις απ'την τέφρα
Σου φταίνε κι οι αλλοδαποί
που σε χουν βγάλει απ'τα χωράφια
το'χες υπέρτατη ντροπή
να καθαρίσεις τα βαμβάκια
Γιατί Ένιωθες γεννήθηκες
για τους μεγάλους δρόμους
να εκλιπαρείς τους πίθηκες
να αλλάξουνε τους νόμους
και τώρα πάω στοίχημα
δημιουργέ του κώλου
πως αν θα ρθει το ευτύχημα
του δημοσίου ρόλου
σαν τράγος με το εγκλημα
του παρακράτους θα καρφώσεις
και στην καλύτερη ζωή
για πάρτη σου θα ενδώσεις
(συνεχίζεται)
Σύνδεσες τα καλώδια
μία φορά και άπαξ
με τα βολταικά διόδια
που πληρωσες με το εφαπαξ
να έχεις την ενέργεια
στην έπαυλη σου που χρωστάς
και φέρεσαι μ'αναίδεια
αφού είσαι αυτόνομος και δε μασάς
οι άλλοι όλοι οι λοιποί
να παν να βρουν τις λύσεις
που ν'όμορφη η ζωή
και δεν ακούς ειδήσεις
κι ως που να ρθει ο δικαστικός
να υπογράψεις την κατασχεση
ήσουν υπέρμαχος σαφώς
πως απ'τον πάτο θα ρθει ανάσταση
εκείνο εκεί το ευτυχώς
παίρνουμε και τη σύνταξη
στο πήρε ο εφοριακός
κι είναι να μπεις στη σύναξη
να σου ρθει απ'το πουθενά
καρότσα φάρμακα ληγμένα
κόλπος μη σου ρθει ξαφνικά
που χάθηκαν τα κεκτημένα
(συνεχίζεται)
καλή σταδιοδρομία (συνέχεια)
τα ένσημα θα βρουν
μαζί με τα κουκιά
που σου τηλεφωνουν
το μήνα μια φορά
συνήθισες να σκύβεις
και να παρακαλάς
για ένα μεροκάματο
τους τύπους να κρατάς
κι αφού μες το στομάχι σου
φούσκωσε αυτή η φούσκα
θα σκάσει μια φορά
στα ίδια σου τα μούτρα
βλέπεις χαφιέδες ζήτουλες
χαμογελούν με χάρη
και γινεσαι ένα μ'αυτους
για να σου πέσει ζάρι
απ τα γρανάζια της σκουριας
να σαι αυτό το άθλιο
στον οαέδ όταν θα πας
να σου φερθούν σαν άχυρο
να βγαλεις το επίδομα
να ζήσεις σαν κουραδα
σε ένα μπιντε κικλίδωμα
που εγινε η ελλάδα
ορίσες και την τύχη σου
σε διακομιστή
και πνίγεις τον αλήτη σου
που έχεις στην ψυχή
ιδανικά και οράματα
τα φορτωσες σε καρα
και τα στειλες με ταματα
στη σαρα και στη μάρα
να τα πατήσουν μες τη γη
σαν να σουνα σκουλήκι
που απ'τα μερίδια η ζωή
σου εστειλε τη φρίκη
μούχλα κακή μες στους αρμούς
τα έκανες πλακάκια
με εργοδότες πονηρούς
που σου κεντουν τα μάτια
κι ότι κι αν βλέπεις κι αν ακους
σκάσε και συ κοιμήσου
γιατί ειναι ευκολο γι αυτούς
να πουν αντε (καλησπερα σας )
το αιμα αυτό που χύθηκε
για τα εργατικά
στο σωμα σου πουλήθηκε
με τα φορτωτικά
όλα όσα ήθελες να πεις
τα εχεις παρει γάλα
κι αλεύρι για τα όνειρα
που δεν ειναι μεγαλα
τρακόσιοι ειναι στη βουλή
τρακόσια στο χουν φτάσει
η συμβαση σου συναινετικη
και η φθορά σου δράση
ακους τουλάχιστον φωνές
καμιά φορα στον ύπνο σου
ή έγινες το φαντασμα
που αρνηθηκες τον ισκιο σου ;
(συνεχίζεται )
καλή σταδιοδρομία (συνέχεια)
Ησουν πολύ περίεργος
τι βρήκες μες το χώμα
μου φάνηκες για δίαυλος
και σε θυμάμαι ακόμα
ένα πεντάλεπτο στραβό
που το τριβες να σιάξει
και σου συμπλήρωσα εγώ
...ένα ευρώ να χάσει...
μ'ένα παλιοπαντέλονο
που κραταγε τριχιά
μου είπες για το μέλλον μου
και για τα ξωτικά
πως αν χαμογελώ
καθε που περπατάω
την τύχη μου θα βρω
και πού πρέπει να πάω
Με δυο τρανά πτυχία
στο ενεργητικό σου
μου δειξες στην ουσία
τον κόσμο το δικό σου
Δεν είναι αστρο να μη βγει
τη νύχτα στο παγκάκι
ακόμη κι όταν η βροχή
μουσκεύει το σακάκι
δεν τους χρωστάω την ψυχή
και δε θα τους τη δώσω
γιατί ειναι ελεύθερο πουλί
και θέλω να τη σώσω
έχω χρονοδιάγραμμα
απ'την υπόστασή σου
που σουν του κόσμου μάλαμα
εσύ κι η λογική σου
πώς σε θωρούσαν μίασμα
με το μισό το μάτι
οι αριθμοί τ'αγίασμα
της μνημοσύνης τ'ατι
είχαν οι ποντικόσαυροι
το τσιπ στις κάρτες σήμα
αυτοί οι μεγαλόσταυροι
που σου κριναν το ντύμα
κι ήταν πολύ χαρούμενοι
με την καλή την πράξη
στο διάολο αιωρούμενοι
και τη ζωή εν ταξη
ετσι όπως εκπαιδεύτηκες
με το σταυρό στην πλάτη
θαρρω πως ονειρεύτηκες
και του θεού το μάτι
Αλήθεια η περηφάνια σου
Θα μου μιλάει για πάντα
αυτούσια η ορφάνια σου
του δήμου τους λεζάντα
ξερεις λοιπόν πως όσο εσύ
είσαι έξω στο δρόμο
εγώ δεν νιώθω πως στη γη
θα συναντώ τον τρόμο;
(συνεχίζεται )
Η πλάτη τριαξονική
πες μου πως τα κουβάλησες
πως φόρτωσες το ι.χ
τα ξύλα που κουβάδιασες
που εφυγες απ'τη στροφή
πόυ χτύπησες στα νώτα
που σε κυνήγησαν αυτοί
κι έσβησες τα φώτα
πως αχνιζε η ανάσα σου
πως έχασες το μπούσουλα
καταμεσίς κι αραδα σου
οι ρόδες και τα κούτσουρα
τι ήταν συγνώμη να τους πεις
που ξεχασαν τα ανθρώπινα
σε σκέπαζα μην κουνηθείς
κι ευχόμουν μη σε σκότωνα
ποιο δικαστήριο σε κρινε
με μαρτυρες τους γύλους
που ανεβηκες ως στο βουνό
και έκλεψες τους φίλους;
ποιο κρατος κρίμα σε στειλε
ως να καταστραφεις
ποια τύχη σου , ανέστειλε
το περιθώριο που ζεις;
(συνεχίζεται)
Στα λόγια ήσουν άφταστος
στις πραξεις υστερούσες
τραχύς ,πολύς κι αδάμαστος
όλους θα μας (καλησπερα σας )
βαρβάτο άι κιου κι εσυ
και ρότα ελευθερία
της πολυθρόνας του αγωνιστή
που εγραφε ιστορία
το τι θα φας ,το τι θα πιεις
το τι θα αρπάξει ο (καλά στερνά)
κι εχεις τα μουτρα εσύ να πεις
πως έγινε ο κόσμος σου
που βγαζες με τα θύματα
έξτρα το χαρτζιλίκι
και πούλαγες τα αισθήματα
για να τα φαν οι λύκοι
που ταν παγίδες αγριες
χρόνων και διαρκείας
και μάζευες τις αδειες
μια μέρα άνευ ουσίας
ελεεινο τρισάθλιο σκουπίδι
εσύ κι ο συνδικαλισμός αυτός
σα μαραμένο του βοδιού(καλες ειδησεις)
και πότε θα ξυπνήσει ο λαός
να σου τα δώσει να τα φας
τετοια πανό γραμμένα
κει που ανήκεις άρρωστε να πας
στα σίδερα που 'ναι για σ'ενα...
