Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δύων Ανατέλλων
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δύων Ανατέλλων
 Είναι αφιερωμένο στη Νεφέλη μου, την κόρη μου. Πολύ καιρό είχα να στείλω κάτι, ελπίζω να είσαστε όλοι καλά. Το βιβλίο, είναι εξαίρετο, μπράβο, μπράβο σε όλους.
 
Ο Δύων Ανατέλλων

Ήρθε, θροΐζοντας κρόσσια ξανθά
αποκαλύπτοντας θραύσματα
ενός γαλανού και γκρίζου
μιας ίριδας
απ' όλες τις σκιές της θάλασσας
τις σκιές που φτιάχνουν
τα στήθη των κυμάτων.


Ο Δύων Ανατέλλων


Γεύτηκε πέτρες και κοκκινόχωμα,
κέντησε με αγκάθια τη στολή του,
πριν
φορέσει το κατάρτι του
πριν
νυμφευθεί τα πανιά του
πριν
τη θάλασσά του γεννήσει.


Ο Δύων Ανατέλλων


Μέτρησε ένα τσαμπί σταφύλι
λίγα κομμάτια από χαλκό
ένα θεμέλιο σίδερο,
κρύσταλλα
από αυτά, που έχουν το δώρο της μνήμης
και σπόρους κάρδαμο*
ό,τι είχε απομείνει από έναν καφέ στην Αλέξάνδρεια.

...Il etait une fois, il etait une fois


Ο Δύων Ανατέλλων


ʼνοιξε την κουβέρτα με τα κόκκινα και άσπρα καρό
Σκέπασε όλη τη χώρα, όλα τα βουνά, τα φαράγγια,
τους δρόμους τις πλατείες.
ʼφησε έξω μονάχα τα νερά, τις λίμνες, τα ποτάμια
κι έστρωσε τις άκρες στις ακτές εκεί που σκαει -τελειώνει- το κύμα.

Μην πενθείτε!

Αινείτε!
Δοξολόγησε αυτός.


Ο Δύων Ανατέλλων


Αποβάλλοντας την όποια πανοπλία του
πρσφέροντας πλέον τα ξίφη του στην κηπουρική
με συνταγή μυστική
έφτιαξε ρόφημα
με φύλλα μη με λησμόνει.

Ήπιε το μισό και με το άλλο μισό
άλειψε το καράβι του για νάναι καλοτάξιδο
να γέρνει γλυκά στα γκρίζα και στα γαλανά
της θάλασσας που θα ταξιδεύσει.


Ο Δύων Ανατέλλων

Θυμήθηκε πως η θάλασσα είναι βλέμμα Θεού.
Τακτοποίησε στα κιβώτια τις ώρες, τις ημέρες, τα χρόνια
σήκωσε λίγο την κουβέρτα και φύλαξε
μια χούφτα άμμο-να θυμάται.

Φτερούγισε από έρωτα
στο βλέμμα
ενός μικρούλη κάβουρα.

Ο Δύων Ανατέλλων

Ο Αναδυόμενος!

Ο Νέος!

Ψηλαφώντας τις ρυτίδες του
τοποθετώντας τα τραύματά του
στο κατάστρωμα για να λιαστούν,
έφυγε,
χωρίς να σηκώσει άγκυρες,
χωρίς να λύσει τα σκοινιά.

Μόνο έκοψε τους κάβους σύρριζα
και χάρισε την άγκυρα στη λάσπη.

Ανατέλλων
έφυγε για την Αγάπη.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
MAKHS KAURISMAKHS
09-03-2006
ευ γε.
kapnosa-v-ainigma
09-03-2006
Γεια σου Γιωργο μου....τι χαριτωμένες προσθαφαιρέσεις ! να τη χαίρεσαι τη Νεφέλη σου!
επισκέπτης
09-03-2006
πραγματικά υπέροχο! Την καλημέρα μου...
annaΤi
09-03-2006
απίστευτο.... και η σύμπτωση επίσης... Να τη χαίρεσαι και να σε χαίρεται: να χαίρεστε ό,τι αγαπάτε... Απόλαυσα κάθε περιγραφή σου της θάλασσας!!!!
AceOfSpades
09-03-2006
το έχω διαβάσει πολλές φορές τούτο ` κάθε φορά όμως μου δείχνει κάτι καινούργιο ρε συ γιώργο..είναι εκπληκτικό
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
09-03-2006
Να την χαίρεσαι και να σε χαίρεται η Νεφέλη σου Γιώργο :) A, πολύ καλό αυτό στα αριστερά, εξαίρετο.
Αστεροτρόπιο (Jeny)
09-03-2006
Εξαιρετικό! Μου άρεσε πολύ!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
09-03-2006
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ !!!!!!!!!!
Αγνή
09-03-2006
Ένας ορίζοντας με φως!
χρήστος
10-03-2006
Γιώργο μου άρεσε πάρα πολύ από την αρχή μέχρι το τέλος να είσαι καλά...
outis
10-03-2006
Μετανάστευση μιάς ώριμης ψυχής με εφηβική αισιοδοξία. Ολος ο κόσμος ένα ελπιδοφόρο ταξίδι, μιά γαλάζια οδύσσεια. Με τα πανιά της ψυχής ανοιχτά.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο