Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μικρά ναρκοπέδια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130755 Τραγούδια, 269456 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μικρά ναρκοπέδια
 
Μικρά ναρκοπέδια
κρύβονται στις διαδρομές
Στα πέταλα από τ'ανθισμένα χαμομήλια
Στις νιφάδες του χιονιού
που λιώνουν
αγγίζοντας τις καμινάδες των εργοστασίων
Εκρήξεις και διαμελισμένα σώματα
ξεσπούν πίσω απ' τα βλέφαρά σου
Και στους λαβύρινθους της "ισορροπίας" μου
απόκοσμες φωνές ηχούν
ξεχασμένα αντίο
και "θα σε θυμάμαι"
Σαν τ'όνειρο μέσα στο όνειρο
κρύβεται η πραγματικότητα
Εύθραυστη σαν σαπουνόφουσκα
Τα πέτρινα βήματα του χρόνου μας οδηγούν
κάποιος φυσάει
κι όπως οι σπόροι απ' τα χορταράκια,
μεθυσμένοι, χορεύουμε στον αέρα
Ακυβέρνητοι
Αθώοι κι ένοχοι συνάμα

Μικρά ναρκοπέδια που μας αρέσει να τα πατάμε
Μικρά ναρκοπέδια που τα οριοθετήσαμε
και πιο πριν τα είχαμε παγιδεύσει
Κι όλο απομακρυνόμαστε
όπως μακραίνει η απόσταση
ανάμεσα στους πλανήτες
καθώς το σύμπαν ενηλικιώνεται
Όπως μακραίνουν οι άνθρωποι
καθώς η ανημπόρια διαστέλλεται
Δεν σταματάει
Είναι φυσικός νόμος
Ναι,τελειώσαν οι ανέμελοι περίπατοι
στα περιβόλια της αγάπης
Το γνωρίζουμε
κι ας ελπίζουμε ακόμη
στο έλεος κάποιου αγνώστου Θεού
Μικρά ναρκοπέδια εκρήγνυνται
μες στις ρυτίδες του χρόνου
σαν τις στιγμές που εξατμίστηκαν
κάτω απ' τον καυτό ήλιο του νησιού
και σκόρπισαν στο μεσημέρι
αφήνοντας μόνο ένα αποτύπωμα
στην αρχαία πέτρα


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΒΥΡΩΝ
01-02-2014 @ 22:19
Μικρά ναρκοπέδια εκρήγνυνται
μες στις ρυτίδες του χρόνου
σαν τις στιγμές που εξατμίστηκαν
κάτω απ' τον καυτό ήλιο του νησιού
και σκόρπισαν στο μεσημέρι
αφήνοντας μόνο ένα αποτύπωμα
στην αρχαία πέτρα

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ
01-02-2014 @ 22:29
Σε χαιρετώ μοναχικό θηρίο.
Αναρωτιέμαι πώς αντέχεις όλην αυτή την ευαισθησία, όχι τώρα, πάντα, κάθε φορά το ίδιο.
**Ηώς**
02-02-2014 @ 00:23
Μικρά ναρκοπέδια που μας αρέσει να τα πατάμε
Μικρά ναρκοπέδια που τα οριοθετήσαμε
και πιο πριν τα είχαμε παγιδεύσει.....έτσι ακριβώς!!!!!!!!
Αστρογιογγι
02-02-2014 @ 11:24
Γι' αυτό τον λεω "αναισθητο"...χα!
την αγαπη μου Μοντε...
montekristo
04-02-2014 @ 19:23
εξασκούμαι στην αναισθησία, τι να κάνω? ::smile.::
ευχαριστώ
ταπεινος ναρκισσος
30-05-2014 @ 10:58
Η ευεργεσία του πανδοματορούς χρόνου όλα τα ρησεί, επί της
προαιρισμένης θεαρεστούς κρηνός της.Και φυσικά τα ξεσχίζει σαν
αποξεχασμένη τέφρα.Μόλις αυτά αποτελειωθούν ευμορφιούς
ευαναγνωστημένα.Υπέροχη καλημέρα σου monteκristo.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο