stixoi.info: Noσταλγοί

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Noσταλγοί

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130610 Τραγούδια, 269426 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Noσταλγοί

Νοσταλγοί ποιητές σε καιρούς νικημένους
κρατά τον πόνο η εποχή και την αλήθεια η λέξη
αυτή η γη μας αγαπά σε καιρούς προδομένους
δανειζόμασταν λέξεις, συγχωρούσαμε εχθρούς
δυνατοί σαν παιδιά του ουρανού οι επαίτες.
Δεμένο μου βασίλειο στις μνήμες και στα δειλινά
συναίσθημα ασυναίσθητο από αθώους φταίχτες
ενώ νικούσα το βοριά λυγούσαμε στις λέξεις
κείνες που πρόφερες μαζί.

Στον δρόμο τον χωμάτινο τα βήματα μου χάνονται
τι κουβαλώ μες την καρδιά και τι βαστώ στην αγκαλιά
ρώτησε τι σου φέρνω.
Για μένα ρώτησε τη γη, αχ ρώτα την πού μένω
γω που νικούσα το βοριά
σε πέτρες κι αγριόχορτα τα βήματά μου σέρνω.
Η γη συγχωρούσε, η ζωή αγαπούσε
κι εμείς λυγίζαμε μαζί στην ίδια πάντα λέξη.

Σ’ ομίχλη και σε θάλασσα είδα την πρώτη την ακτή
κι αυτό που παρασέρνεις, ενώ κοιτούσες καθαρά
τα κύματα σηκώθηκαν κι έτσι σηκώθηκα κι εγώ.
Του Ποσειδώνα πείσματα, μα πες μου τι μου φέρνεις
όσο μακριά μου σεργιανάς τόσο κοντά μου μένεις
μ’ αυτό το αν με προσπερνάς
και με το ναι της γιατρειάς τη γη μου θεραπεύεις.

Θεοδώρα Μονεμβασίτη
8 Φεβρουαρίου 2014


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

ΒΥΡΩΝ 07-02-2014 @ 23:28	όσο μακριά μου σεργιανάς τόσο κοντά μου μένεις μ’ αυτό το αν με προσπερνάς και με το ναι της γιατρειάς τη γη μου θεραπεύεις. ::rock.:: Εξαιρετικό !...... ::rock.::
ΚατεριναΘεωνα 08-02-2014 @ 07:28	Σ’ ομίχλη και σε θάλασσα είδα την πρώτη την ακτή κι αυτό που παρασέρνεις, ενώ κοιτούσες καθαρά τα κύματα σηκώθηκαν κι έτσι σηκώθηκα κι εγώ. όμορφο όλο !!!! καλο σβκ
Ηώς 08-02-2014 @ 08:22	κρατά τον πόνο η εποχή και την αλήθεια η λέξη Η γη συγχωρούσε, η ζωή αγαπούσε κι εμείς λυγίζαμε μαζί στην ίδια πάντα λέξη. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΘΕΟΔΩΡΑ !!!!!!!!! ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΜΕΡΑ! ::theos.:: ::hug.::
athos.ioannou@gmail.com 08-02-2014 @ 09:51	::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: ωραιο!!!
Sofitsa 08-02-2014 @ 10:48	Υπέροχο είναι!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο