| |
| | Ώρες εικοσιτέσσερις |  | | | όλα ή τίποτα .Σύντροφοι μόνο αγάπη | | |
Λουλούδι στα στήθη.
Έμεινα μοναχή,
δοχείο χωρίς χώμα.
Μέρα
Μάρμαρο λαξευτό.
Αρχαία λαλιά,
νερό που κυλά.
Γιόμα
Πεύκο σε αμμουδιά.
Φλοίσβος που χτυπά,
μια απουσία.
Δείλι
Άσεμνοι άνεμοι.
Μακρύ μαλλί ανάκατο,
τα συναισθήματα δονούν.
Λευκαυγή
Μύρισε γιαλός.
Αστραφτεροί κόσμοι,
μικρή ζωή.
Σούρουπο
Σιγά, σσσσσ, σιγά.
Βήμα που δε πατά,
ύλη φθαρτή,
ψυχή άυλή .
Μεσάνυχτα ακριβώς
Μέρα Δευτέρα ,
μέρα Τετάρτη,
μέρα Παρασκευή.
Στα ενδιάμεσα να θυμηθώ,
να ζήσω .
Ώρες εικοσιτέσσερις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS... | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
