| |
Μια μουσική αλήτισσα γεννάς μες το μυαλό μου....
Μια στιγμή που ζήτησα να θρέψω το όνειρο μου....
Όνειρο όπου εγίνηκε καημός
Χρώμα που το αφάνισε
Δειλά ο στεναγμός....
Κ ειν' οι στιγμές μας ζωντανές
Ακομα στο μυαλό μου....
Κ ειν' το σημάδι ζωντανό
ακόμα στον λαιμό μου....
Παράνομα θαρρώ διεκδικώ
Όσα τολμώ να αγαπώ..
Παράνομα μια νύχτα γλίστρησα
Εσένα για μια στιγμή να δω....
Μέρες περάσανε πολλές
Ώρες αδιάβατες, του νου οι φυλακές..
Μήνες που στοίχειωσαν χιλιάδες
Εραστές....
Υπερβολές θα πουν , όσοι "εκείνοι" βολεύτηκαν
Σ αυτά που από ανάγκη "εκτιμούν"
Οίκτο δεν ζήτησα πότε....
Ποτέ δεν άκουσα "Δειλέ"
Τρελέ.... τα χείλη σου ζωγράφισαν
Στα πόδια σου ακούμπησα
Και το φεγγάρι χάζεψα.....
By George Pro
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
