| |
Θέλω να πάρω μιά βραδιά
τούς ίδιους πάλι δρομούς
καί να ακούσω τήν καρδία
πού χει δικούς της νόμους
Θέλω να ερθω οπως παλια
στα ίδια τά σοκάκια
σ αυτά που οι δυο μας καποτε
μιλούσαμε με τις ματιές
και παιζαμε παιδακια
μη μελανχολείς δέν θέλω
να σε κάνω να πονάς
ξερω πώς σαν τα δικά μας
εχει ολος ο ντουνιάς
Θέλω να πάρω μιά βραδιά
την τοση που χεις θλυψη
καί να σε ντίσω με χαρά
πού τόσο σού χει λύψει
να σου φορέσω φορεμα
στού φεγγαριού το χρώμα
και ν' ακουμπώ τα χείλη μου
σ οτι μου ελυψε πολύ
στο ολογλυκό σου στόμα
μη μελανχολείς δέν θέλω
να σε κάνω να πονάς
ξερω πώς σαν τα δικά μας
εχει ολος ο ντουνιάς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
