Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 48-55
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269490 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 48-55
 
48

Εφαγες τα χθεσινα ρεβυθια που περισσεψαν ακουγοντας το ρεκβιεμ του Μοτσαρτ.
Εστριψες το τσιγαρο σου και ηπιες ενα ποτηρι φτηνιαρικο κρασι.Υστερα βγηκες στο μπαλκονι
και σου ηρθε μια σφοδρη επιθυμια να ουρλιαξεις.Να βγαλεις απο μεσα σου οτι σε ενοχλουσε
και σου καθοταν κομπος στο λαιμο.Σκεφτηκες την γειτονια τον γιατρο σου το ψυχιατρειο
και πολυχρωμα χαπακια μαζι με βελονες στριφογυρισαν στο κεφαλι σου.Τι κοτα λυρατη που ησουν.
Αντ'αυτου καθησες κι εγραψες ενα αδιαφορο ποιημα και το δημοσιευσες στο stixoi.info και
ειδες τηλεοραση μεχρι να σε παρει ο υπνος στον καναπε.


49

Ειναι σχεδον αδυνατον να γλυτωσεις απο την επαναλαμβανομενη ροη των πραγματων.
Απο την συνηθεια απο την ρουτινα.Ποτε σου δεν εκανες ονειρα.Ποτε σου δεν ταυτιστηκες
με καποιον.Απλα δεν ηθελες να κανεις οτι κανουν ολοι.Και να που σε μεγαλο βαθμο το
πετυχες.Αλλα τι απογοητευση που την ρουτινα την ξαναβρηκες μπροστα σου.Οπως στο σχολειο
στις σχολες στις δουλειες στις σχεσεις.Δεν ησουν αρκετα παλαβος για να εχεις μια απολυτα
φυσιολογικη ζωη με τα ελαχιστα δικαιωματα και τις παμπολες υποχρεωσεις.Δεν ησουν αρκετα παλαβος
να νικησεις τον χρονο και τον χωρο και να μπεις σε εναν δικο σου κοσμο που θα τον εφτιαχνες
απο τις ψευδαισθησεις και τους παραλογισμους σου.Για ακομα μια φορα η απογνωση μπουρδουκλωθηκε
στα ποδια σου και εσυ οπου φυγει φυγει.Μπηκες στο πρωτο μπαρ που βρεθηκε μπροστα σου.


50

Οταν βγαινω απο το σπιτι ειμαι σαν χαμενος.Καμμια επαφη με το περιβαλλον.Εχω βαλει τον αυτοματο
πιλοτο και στο μεταξυ παιρνω εναν υπνακο.Ετσι δεν καταλαβα τον σκυλο που με πλησιασε απο πισω
και με μια δαγκωνια μου ξεσκισε το μπατζακι του τζιν μου.Γυρισα και του εδωσα μια γερη κλωτσια
στην μουρη και τον στολισα με οτι πιο σιχαμερο βρηκα εκεινη την ωρα.Ο σκυλος εκανε οτι φευγει
μα μολις γυρισα την πλατη μου ξαναεπιτεθηκε.Καινουριες κλωτσιες απο την μερια μου που αυτην
την φορα δεν βρηκανε στοχο αλλα εδωσαν στο πουστοσκυλο να καταλαβει οτι το δικο μου μυαλο
ηταν πιο αρρωστο απο το δικο του.Οταν ο σκυλος αλλαξε πεζοδρομιο επιασα το πατζακι μου
που κρεμοταν και κοιταξα απο μεσα.Δεν μου ελειπε κανενα κομματι κρεας και συνεχισα κανονικα
τον δρομο μου προσεχοντας τις γλαστρες απο τα μπαλκονια τα καπακια της αποχετευσης τις λακουβες
τις καβλωμενες γατες τους απατημενους οδηγους τον ουρανο μην μου πεσει στο κεφαλι και χαθει αδοξα
τετοιο μυαλο.


51

Μεχρι να βρεθει το χαπακι που θα σε κανει να γελας σαν τον μαλακα να πινεις.Να πινεις μεχρι ο πονος
να μην μπορει να αναλυθει.Αν το ποτο σου ειναι η θαλασσα πιες θαλασσα.Αν το ποτο σου ειναι
η αγαπη πιες αγαπη.Αν το ποτο σου ειναι η χλωρινη πιες χλωρινη.Μονο μην μενεις νηφαλιος
απραγος αδρανης γιατι το σκουλικι θα σε ανακαλυψει και θα μπαινει απο την μυτη σου και θα
βγαινει απο τα αυτια σου.Ο πονος.Πινε.


52

Στην μια ακρη του δωματιου ειναι το αεροθερμο Στην αλλη ακρη ειναι ο ανεμιστηρας.Ειναι θλιβερο
ποσο γρηγορα περναει ο καιρος.Ποσο γρηγορα περναει ο καιρος και εσυ να ασθμαινεις ξωπισω του.
Με τα ιδια ξεθωριασμενα ρουχα με τις ιδιες αδιεξοδες ιδεες αδυνατεις να προσαρμοστεις στην
νεα εποχη.Απο το περιθωριο χαζευεις τα φωτα της πρωτευουσας σαν τρεμοπαιζουν ακους την βαβουρα
που ποτε μοιαζει με ουρλιαχτο και ποτε με δυνατο γελιο και νιωθεις ολη αυτην την ενεργεια
μεχρι την αυγη μεχρι να καταφερεις να κλεισεις τα ματια και να κοιμηθεις.Στις παρυφες αυτης
της μαγικης πολης που μεταμορφωνει τους κατοικους της σε πλασματα βγαλμενα απο τους χειροτερους τους
εφιαλτες προσπαθεις να επιζησεις.Ενα τερας που δεν μπορει να αντεξει την ασχημια του.


53

Ημουν αξυριστος βρωμικος νηφαλιος με πονοκεφαλο απο τον πολυ υπνο.Καμμια σκεψη.Τιποτα.Ξερεις τι θα πει
τιποτα;Καμμενη και η μνημη μου.Επρεπε να τα ξαναμαθω ολα απο την αρχη.Αλου το ενα ποδι αλλου το αλλο.
Λεω οτι κατουραω και κατουριεμαι επανω μου.Καθομουν και κοιτουσα τα ρουχα μου χωρις να μπορω να πεισω
τον εαυτο μου να τα φορεσει.Παω να φτιαξω καφε με το μπρικι που δεν εχει καλη ισορροπια και το θυμαμαι
αφου χυθει ο καφες.Ουτε τσιγαρο δεν μπορω να στριψω.Εννοειται πως δεν βγαινω απο το σπιτι.Εννοειται
πως δεν κανω τιποτα αξιο λογου δηλαδη ξυνω τα παπαρια μου ματωνω ενα σπυρι που εχω στο αυτι διαβαζω
καθε λεπτομερεια για το μπασκετ του Ολυμπιακου στα σαιτ μαγειρευω φασολαδα και ξεμπερδευω με το φαι για
3 μερες πλενω την λατζα που εχει πιασει πουρι διορθωνω το ρολοι στον τοιχο που χανει 29 δευτερολεπτα
βγαζω το αμαξι απο εκει που το παρκαρα χθες γιατι ειναι στην πορτα ενος γειτονα που δεν εχει αυτοκινητο
και βαζει ξυλα στο πεζοδρομιο του για να εμποδιζει το παρκαρισμα και που προφανως τρωει φαπες απο την
γυναικα του ταιζω μια γατα που με περιμενει καθε πρωι ακουω ενα μπουτλεγκ των Floyd στο Αμστερνταμ του
'71 πινω τα χαπια μου τρωω μια πλακα μαυρης σοκολατας προσθετω στον καφε μου λιγο ουισκι τρωω ενα τοστ
με λουκανικο ενημερωνομαι για το θεμα της Ουκρανιας χεζω ενημερονομαι για τις μετοχες που εχω στο
χρηματιστηριο λεω πως θα καπνιζω ενα στριφτο καθε 3 τεταρτα αλλα το ξεχναω αμεσως μετα χτυπαει το
τηλεφωνο δεν το σηκωνω ξαναχτυπαει το σηκωνω ειναι ο γερος μου "γεια ολα καλα;εννοειται του λεω
φτιαχνω ενα απαικτο συστημα στο στοιχημα αλλα δεν παω να το καταθεσω ξαναξυνω τα παπαρια μου.....



54

$ (Αυτοματη γραφη)


55

Μπορω να πεθανω ησυχος αφου εκπληρωσα την μοναδικη μου φιλοδοξια.Να ανακαλυψω κατι δικο μου
ή εστω να το εφευρω.Και τα καταφερα ενα βραδυ που εριχνε καρεκλοποδαρα και καθομουν διπλα
στο τζακι πινοντας ρουμι με κοκα κολα.Κοιταζα με βλεμμα αγελαδος το ποτηρι που αδειαζε οταν ξαφνικα
ενα βιβλιο απο την βιβλιοθηκη επεσε αγνωστο γιατι πανω στο κεφαλι μου.Ειδα αστρακια και τοτε
εντελως απροσδοκητα καταλαβα την ουσια του κοσμου.Βεβαια δεν ανακαλυψα την Αμερικη αλλα ηταν μια ακομα
αποδειξη και αυτην την αποδειξη την οφειλω στο βιβλιο που επεσε στην κεφαλα μου και που παρεμπιπτωντος
ηταν το "υπεραστικο μεθυσι"(αυτη την στιγμη μου διαφευγει το ονομα του συγγραφεα).
Εκανα αναγραμματισμο στην λεξη κοκα κολα και μπροστα μου εμφανιστηκε ο θεος και ο διαβολος να τα πινουν
παρεα.(Κοκα κολα - κακο καλο).Ριγη συγκινησης με συνεπειραν.Μπορουσα πλεον να προταξω σε καποιον
το ενα μου μαγουλο να φαω την μαπα να χαμογελασω να προταξω και το αλλο να την ξαναφαω και μετα να σηκωθω και
να του γαμησω το μουνι που τον πεταγε.Ελευθερωθηκα.Μετα απο μερικους μηνες ηρθε ο πρωτος εγκλεισμος μου
στο ψυχιατρειο.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Σημειωσεις ενος ψυχακια
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

μαθε κολυμπι ή μαθε να πνιγεσαι
 
Α.Ε. ΕΠΕ
05-03-2014 @ 18:38
Ο λόγος σου είναι ιδιαίτερα γλαφυρός και άρτια περιγραφικός.
Κάθε που σε διαβάζω μου είναι αδύνατο να σταματήσω αλλά και να μην σε ξαναδιαβάσω τουλάχιστον άλλη μια.
Καμια αμφιβολία δεν έχω πως είσαι τρελάρας, αλλά τόσο, όσο ν' αφήνεις τόπο για την πλήρη ανάπτυξη του τεράστιου ταλέντου σου.
Χαίρε αστέρι!!!
Αγνή
05-03-2014 @ 18:53
έπαινος από λαϊκάντζα σημαίνει ταφόπλακα της τέχνης σου
τα συλλυπητήριά μου που σου 'τυχε
Α.Ε. ΕΠΕ
05-03-2014 @ 19:07
Γειά σου Αστέρω!
Tabasco, μην ανησυχείς, συμφωνούμε με την κυρία για την ποιότητα της τέχνης σου.
FRACTALS
05-03-2014 @ 19:40
http://www.youtube.com/watch?v=fswDAzFvrmg
Tabasco
05-03-2014 @ 20:12
FRACTALS πρωτο το τραγουδι

οσο για σας απο πανω τετοια να γραφετε να την ψωνισω να αρχισω παλι τα διαγγελματα

Αληθεια σας αρεσει η νεα μου υπογραφη;
pennastregata
05-03-2014 @ 21:25
http://www.youtube.com/watch?v=5nK4KsqscSQ&list=PLF98770C58519E29A&feature=share&index=1
tarifula
05-03-2014 @ 21:51
Α ρε ταμπ...να'ξερες τι εγραψες στο 51..
Πεντε φορες το διαβασα..
ALEXANDROS ELLHNAS
21-03-2014 @ 09:05
"...Δεν ησουν αρκετα παλαβος
να νικησεις τον χρονο και τον χωρο και να μπεις σε εναν δικο σου κοσμο που θα τον εφτιαχνες
απο τις ψευδαισθησεις και τους παραλογισμους σου. ..."

Αρκετά όμως, για να αντικρύσεις για λίγο τον παρανοικό κόσμο από μια σχισμή στην κουρτίνα της κανονικότητας.
Και να τον αποτυπώνεις με λόγο εναργό έκτοτε, αναμειγνύοντάς τον με αυτόν της ...κοινής αποδοχής.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο