| |
Ο Έρωτας που πιάστηκε
στου χρόνου το κορδόνι
ξεθώριασε και κάμφθηκε
στης πλήξης το αμόνι.
Αχ ουρανέ μου πάρε με
πάλι στην αγκαλιά σου.
Με τα φιλιά σου σώσε με
και δώσ’ μου τη χαρά σου.
Αχ ουρανέ μου σώσε με
μέσα στην αγκαλιά σου.
Μη μου στερείς το βλέμμα σου
μη με κρατάς μακρυά σου.
Φθίνουν τα ξόρκια της ζωής
στης λησμονιάς τη ξέρα.
Τη νύκτα πώς μπορείς να δείς
ό,τι όμορφο έχει η μέρα.
Αχ ουρανέ μου πάρε με
πάλι στην αγκαλιά σου,
στη μυστική γαλήνη σου,
στην άπειρη καρδιά σου.
Αχ ουρανέ μου σώσε με
από το κρύο του Άδη.
Μέσα στο φως σου πάρε με,
μη με ‘βρει το σκοτάδι.
Άμα το σώμα γλυκαθεί
απ’ την ορμή του πάθους
ποιος θα μπορέσει να του πει
πως είναι δρόμος λάθους΄;
Αχ ουρανέ μου μίλα μου
στους κτύπους της καρδιάς μου.
Από τα βάθη μίλα μου
να ‘ρθώ στα συγκαλά μου.
Αχ ουρανέ μου σώσε με
σαν είναι να πεθάνω,
αν αγαπώ τους πόνους μου
πώς θα μπορώ να γιάνω;
Σαν δέντρο που εθέριεψε
και ρίζες έχει απλώσει
ο κόσμος που με πλάνεψε
με έχει αναστατώσει.
Αχ ουρανέ μου που σιωπάς
ο Έρωτας σε ορίζει.
Αχ ουρανέ αν μ’ αγαπάς
ποιος νόμος μας χωρίζει;
Αχ ουρανέ μου σώσε με
δώσ’ μου τον έρωτά σου.
Μη συννεφιάζεις, νιώσε με
να ‘ρθώ πάλι κοντά σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
