Μαρία Χ.
20-03-2014 @ 10:06 | "Κοπάζοντας της φύσης το δομημένο ξέσπασμα
κι απλώνοντας το στήθος σ'έναν ήλιο ζωογόνο
θα αφηνόμασταν με το ποτάμι πάνω μας σα σκέπασμα
παίρνοντας τις βαθειές ανάσες για το οξυγόνο"
Γειά σου μο με τον ιδιαίτερο στίχο σου.. που δεν μοιάζει κανενός !
::up.:: ::rock.:: ::kiss.:: | |
YABER
20-03-2014 @ 11:10 | πολυ καλο !! ::up.:: ::up.:: | |
malkon64
20-03-2014 @ 11:21 | ΘΑΥΜΑΣΙΟ ! | |
athos.ioannou@gmail.com
20-03-2014 @ 12:25 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: θαυμασιο | |
Μαυρομαντηλού
20-03-2014 @ 16:57 | θα αφηνόμασταν;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΝΑ ΑΦΕΘΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| |
Αναπάντεχος
20-03-2014 @ 17:26 | Η οπτική σου γωνία
πάντα έχει μια αγωνία
μοναδική | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
20-03-2014 @ 18:15 | Σας ευχαριστω πολύ παιδιά που περασατε ::love.:: | |
alfanet
21-03-2014 @ 14:59 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
CHЯISTOS P
21-03-2014 @ 15:05 | Κράτησε την Αγάπη, μο, και απέβαλε όποιον θυμό έχει εγκλωβιστεί μέσα σου...
Πλησιάζει το 40ήμερο μνημόσυνο του πατέρα σου... Θα είναι μεγάλη ικανοποίηση για την μνήμη του, να σε βλέπει από ψηλά να ατενίζεις τον ήλιο με αισιοδοξία !
::kiss.:: ::hug.:: | |
 |
