| |
Άλλη φορά θα γεννηθώ σε πορτοκαλεώνα
Κι όχι στην πόλη τη σκληρή πού 'χει πάντα χειμώνα
Σε κρίνα ανάμεσα λευκά πρώτη θα πάρω ανάσα
Κι αντί κλάμα.. χαμόγελο θ' αφήσω μες στα δάσα...
Άλλη φορά θ' αναθραφώ σε κήπο με λουλούδια
Μες στο τσιμέντο το φτηνό δεν γίνονται τραγούδια
Σπόρους θ' αφήνω μες στη γης.. αγάπες να φυτρώνουν
Που όλα τα πάθη τ' άγρια γλυκά εξημερώνουν...
Άλλη φορά υδάτινο θά 'χω μόνο καθρέφτη
Στον ρου γενναίου ποταμού.. κι όχι γυάλινο ψεύτη
Θά 'χω γεμάτη την καρδιά και την ψυχή καθάρια
Αστέρια μέσα στο κορμί.. για μάτια δυο φεγγάρια...
Άλλη φορά θ' απαρνηθώ το χρήμα και τη δόξα
Που κατατρώνε ό,τι αγνό και το ποτίζουν λόξα
Θα σέβομαι τα ζωντανά και τα φυτά της πλάσης
Έτσι μονάχα ήρεμος κάποτε θα γεράσεις...
...
Άλλη φορά ρωτήστε με λοιπόν τι τάχα θέλω
Να ζήσω θέλω ανθρώπινα.. χωρίς να υποφέρω
Κι αν δεν υπάρξει άλλη φορά.. ζωή έχω ακόμα
Μην σκάβετε το λάκκο μου.. δεν έπεσα σε κώμα...
21-3-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
