| |
Μια φορά ήταν δύο φυλές που ζούσαν σ' ένα ξερονησι, το οποίο είχαν χωρίσει στη μεση.
Είχανε πολλές διάφορες μεταξύ τους, άλλη θρησκεία, διαφορετικά έθιμα κτλ.
Η μια φυλή δε καταλάβαινε την άλλη, με αποτέλεσμα να μισιούνται τόσο,
που οι αγγελοι στο ουρανό, ένιωσαν αυτό το άσχημο συναίσθημα που φώλιαζε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων κι τις κατατρωγε με τέτοια ορμή, και άρχισαν να κλαίνε.
Το αγγελικό δάκρυ έπεφτε στη γη, με τη μορφή χρυσής βροχής και το ξερονησι γέμισε με κάθε λογής άνθο και δέντρο.
Οι δύο μεριές ξεκίνησαν να μαλώνουν για το ποια θα έπαιρνε τα καλύτερα εδάφη κι ο πόλεμος δεν άρχισε να έρθει.
Σα μάστιγα,απλώθηκε παντού.
Μια μέρα στη μέση της μάχης, εμφανίστηκε ένας ανδρας με λεύκα κι πρόσωπο τόσο λαμπερό που από το φως του, τα χαρακτηριστικά του δεν φαίνονταν.
Στάθηκε ανάμεσα τους.
- Άνθρωποι, τι κάνετε;
Σας δίνουν μια ζωή, και τη πετάτε στα σκουπίδια!
Τους είπε ο αγγελος.
Η μάχη σταματησε.
Τον κοίταζαν όλοι.
-Φτιαξτε τη ζωης όμορφη.
- Πως; Με τι; Ρώτησε κάποιος.
- Με τη αγάπη. Ήταν απάντηση
- Ο θεός σας έδωσε νου καρδιά κι ελεύθερη βούληση. Φώναξε ο αγγελος.
-Ποιος θεός; Ο δικός τους ή ο δικός μας; Αναρωτήθηκε κάποιος άλλος.
-Αυτός που έφτιαξε τον κοσμό. Του αλλάζετε ονόματα ανά φυλές κι χώρες αλλά ένας είναι. Ένας για όλους τους ανθρώπους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
