| |
όσα μου είπες ψέμματα
τόσες εγώ αλήθειες
σερνόμουν στα πατώματα
κι είχα κακές συνήθειες
ενω δεν ήσουνα σωστός
στ αλήθεια σ αγαπούσα
κι έτσι περνούσε ο καιρός
κι όλο γιατί ρωτούσα
μα οι απαντήσεις δώθηκαν
τώρα πια το κατέχω
σκληρή σαν είναι η καρδιά
μάταια πίσω τρέχω
τα δάκρυα ,δεν την λυγούν
τον πόνο δεν τον νιώθει
κι έτσι θα μείνει μοναχή
άδειοι για πάντα δρόμοι
όσα σου έδωσα φιλιά
φαρμάκια μου χεις δώσει
ανέβηκα πολλά σκαλιά
όλα πριν ξημερώσει
έψαξα μες στα μάτια σου
να βρω λιγάκι πόνο
πως ν αρνηθω τα χάδια σου
που με κρατάς και λιώνω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
