| |
Ήτανε μια κοπέλλα στη φτωχογειτονιά,
φόραγε ρόζ κορδέλλα στα μαύρα της μαλλιά
και κάθε που περνούσε απ'τό παράθυρό μου
γλυκά χαμογελούσε κι έχανα το μυαλό μου.
Εντέλει της μιλάω μια μέρα στην πλατεία,
της λέω : - Με τρελλαίνεις και νοιώθω τρικυμία,
κάθε που θα περάσεις από την γειτονιά μου
κι ένα κομμάτι παίρνεις απ'την φτωχή καρδιά μου.
Δίχως να πει κουβέντα μου σκάει ένα φιλάκι
στα χείλη μου τα έρμα, σαν δροσερό νεράκι,
και πρίν καλά συνέρθω απ'τη γλυκειά λαχτάρα,
εχάθηκε σαν ίσκιος, κι ούτε που την ξανάδα.
Ποτέ δεν ξαναπέρασε από την γειτονιά μου
και μέρα με την μέρα μαράθηκε η καρδιά μου.
Μού'πανε μετακόμισε, έφυγε γι'άλλη χώρα
και μ'άφησε σαν ορφανό καράβι μέσ'την μπόρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
