| |
Μια ιστορια βγαλμενη απο των σωθικων μου τις ριζες,που γλυκα ηχη
με τη μελωδια της χαιδευει των αυτιων τις ακρες και της καρδιας το βαθος
Ηταν ενας εφηβος που ενα πρωινο ιδιο με τα προηγουνα ξυπνησε αργα ομως επρεπε να ειναι στη ωρα του για τον προορισμο του.Ακολουθησε πρωινο γευμα ιδιο με τα προηγουμενα,ενα γρηγορο ντυσιμο ιδιο με τα προηγουμενα,ενα κλειδωμα της πορτας ιδιο με τα προηγουμενα,περπατημα σε γνωριμα σοκακια και αναμονη στην ιδια σταση.Καθως περιμενε οι σκεψεις του ειχαν στερεψει,αρχισε να παρατηρει.Τριγυρω κοσμος βιαζοταν ηθελε να ειναι στην ωρα του.Εκεινος αταραχος περιμενε το λεοφορειο,εστρεψε το βλεμα του στον κορμο ενος δεντρου οπου ενα μυρμηγκι αγκομαχουσε σερνοντας την τροφη του,παραπερα μια γατα κοιμοταν σε μια φωτεινη γωνια κατω απο του ηλιου το μεταξωτο σεντονι.Το λεοφορειο εφτασε,ολοι σπρωχνονταν,ο ενας πανω στον αλλον ο νεος δεν προλαβε να βρει θεση ενω η γατα απολαμβανε την αφθονη θεση της στον ηλιο.Αποφασισε να συνεχισει με τα ποδια αν και τον πιεζε ο χρονος επρεπε παση θυσια να ειναι στην ωρα του,το βαδιμα γινοταν εντονοτερο.Σε μια στιγμη ακουστηκε ενα θορυβος γυρισε το κεφαλι φευγαλεα ειδε μια μηχανη πεσμενη ενα αμαξι σακατεμενο αιμα στην ασφαλτο και πληθος μαζεμενο μα δεν σταματησε λεπτο.Επιτελους εφτασε αν και λιγο καθυστερημενα ολοκληρωσε οσα επρεπε να κανει και ακολουθησε την ιδια διαδρομη για το σπιτικο του.Περπατησε τους ιδιους δρομους,ανεβηκε της ιδιες σκαλες,ξεκλειδωσε την ιδια πορτα.Μα σαν ανοιξε ειδε την μανα του να θρηνει ,στοργικα την αγγαλιασε και της ζητησε να αποκρυθει.Οι τελευταιες του λεξεις ηταν''ο μικρος που ειναι να παρω κουραγιο για ζωη''ειπε η μανα του με σπαραχτικη φωνη τοτε ο νεος δακρυσε η καρδια του ραγισε,με τρεμαμενη την σκεψη προσπαθησε να φερει στο μυαλο του την τελευταια εικονα οπου το αιμα του ξεψυχησμενου αδερφου του κυλαγε στην ασφαλτο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
