| |
Από μικροί στο Λαύριο δικάζαμε το αύριο,
σπάγαμε - λέει - τα σίδερα της μοίρας μας, τα σκοτεινά.
Γλεντούσαμε στο Φάληρο τη φτώχεια για ένα τάλιρο
και ψάχναμε τον ήλιο μας στου κόσμου το παράθυρο
και ψάχναμε τον ήλιο μας στου κόσμου τη βροχή.
Λάθος τραγούδια είπαμε , σε λάθος εποχή
και λάθος ξεκινήσαμε κι οι δυο απ΄ την αρχή.
Λάθος στρατί διαβήκαμε σε λάθος γειτονιά,
μας βρήκε το ξημέρωμα στο δρόμο αγκαλιά.
Μοναχικοί πολεμιστές και του ονείρου εραστές
που βρίσκουμε τα βράδια μας ίχνη απ΄ τα σημάδια μας.
Η αγάπη που μας γέρασε καφέ πικρό μας κέρασε,
στις ώρες που σκοτώσαμε τα όπλα παραδώσαμε,
στις ώρες που σκοτώσαμε χαθήκαμε κι εμείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
