Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Mεταμφίεση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130333 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Mεταμφίεση
 Στη σάρκινη μου ανάγκη …σύντροφοι την καλησπέρα μου.Μόνο αγάπη.
 
Σάρκινη μεταμφίεση στους δουλικούς σκοπούς
δανείζομαι, ατέρμονα τα γόνατα χτυπώ
στα τρώγλινα εδάφη σας.
Και μου χρωστάτε.

Παζάρι στα άλυτα και άγραφα ρητά του
χιλιοποτισμένου δάσους,της αρχαίας πλάκας,
σπιλώνω και κερνώ.
Και μου χρωστώ.

Παλιννοστούντας,αμιγής,ιθαγενής,
με λεοντή στους ώμους το δέρας το
χρυσό στο χέρι ,ακόντιο και ασπίς
ηλιοσχηματιστή. Με φτέρνα τρωτή
ωδή –πορώ, δεν αφήνω την αρχαία
ρίζα να σαπίσει.

Στα λευκά ιμάτια μου με
σπάργανα ανοιχτά τα
σανδάλια στα μαλλιά,
το νεκροκρέβατο της
σύρω στους Δελφούς.
Τρώω το χώμα χρησμούς
δεν λέω,ξερνώ αγγεία και σε
ένα κίονα στηλίτης αλυχτώ.
Και της χρωστώ.

Της ιστορίας που το τέλος δεν θα ιδώ,
δεν θα ακουμπήσει το σαρκίο μου το
άπειρο. Μα αναζητώ στα λίγα χρόνια
που δονούν και μου προσμένουν
πρόσφορα (μια ελιά ,μια συκιά ,μια θάλασσα) ,
με τα χείλη της ψυχής να το ακουμπήσω.
Αυτό το Θείο το καινούριο ή το παλιό .
Αυτό που θα μας πάει κάποτε…
ερίζω;! Στον παράδεισο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS...
 
FRACTALS
10-04-2014 @ 12:20
http://www.youtube.com/watch?v=ILzOuqKfbbk

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
..............................
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Κ.Κ
Α.Ε. ΕΠΕ
10-04-2014 @ 13:53
Ιθάκες κάθε λογής, που πάντα θα κυνηγάμε και ποτέ δεν θα φτάνουμε,
και παρά την σοφία, υπέροχη ή ταπεινή, πάντα η αίσθηση του ανικανοποίητου
θα μας ταλανίζει και το αναπότρεπτο τέλος, ανυπόγραφες θ' αφήσει τις κληρονομιές μας

::love.::
Μαυρομαντηλού
10-04-2014 @ 16:41
Της ιστορίας που το τέλος δεν θα ιδώ,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
δεν θα ακουμπήσει το σαρκίο μου το!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
άπειρο.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μα αναζητώ στα λίγα χρόνια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
που δονούν και μου προσμένουν !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πρόσφορα (μια ελιά ,μια συκιά ,μια θάλασσα) ,
με τα χείλη της ψυχής να το ακουμπήσω.
Αυτό το Θείο το καινούριο ή το παλιό .
Αυτό που θα μας πάει κάποτε…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ερίζω;! Στον παράδεισο. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΕΡΙΖΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ
ΠΟΎ ΘΑ ΠΑΕΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΗ ΜΕ ΚΟΛΑΖΕΙΣ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
john_karaha
10-04-2014 @ 18:45
Με την αφιξη της νεας ταξης πραγματων εψαχνα να βρω τα καταληλα λογια
που να ταιριαζουν στη παρουσα κατασταση της κακομοιριας του τεχνοκρατικου
πολιτισμου μας ζουμε σε ενα συστημα της ΕΕ που δεν εχει αναγκη
μονο ριζικης αλλαγης πρεπει να μας φοβιθουν γιατι διαφορετικα θα μας λιωσουν
επιβαλλεται να νιωσουν τη δυναμη μας ΕΥΓΕ
KANLIS GEORGIOS
10-04-2014 @ 19:25
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο