| |
Kαι χαθήκαμε έτσι απλά...
θες από εγωισμό..
θες από συνήθεια...
θες απο αδιαφορία...
Το αφήσαμε και μας άφησε.
Και πόνεσε...πόνεσε που ήρθα και δεν είδα αυτό το χαμόγελο...
Το χαμόγελο που το έφερνα στο νου μου ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά...
Σαν να έχω πεταλούδες στο στομἀχι..έτσι δεν λένε...; Ναι...έτσι...λένε...
Περίμενα, ήθελα και ζητούσα την αγκαλιά σου..γιατί μόνο εκει σταματούσαν οι σκέψεις μου και ακούγονταν οι χτύποι της καρδιάς μου..γιατί μόνο εκεί τα χείλη μου έψαχναν να βρουν τα δικά σου...να πάρουν την ανάσα σου...να γευτούν..να αισθανθούν..να πονέσουν από τα φιλιά...
Ήρθα και έφυγα...έφυγα άδεια....με την σκέψη : ''τι θα γινόταν...αν''
Αλλά ζεις με το ''αν'' ;;;; ... Όχι..δεν μπορείς...
Ότι πονάει σου δείχνει το δρόμο για να το προσπεράσεις..και να το αφήσεις πίσω σου...
Αυτό θα γίνει...
Επιλογή σου ;
Επιλογή μου ;
Δεν ξέρω...
Θα μου λείψεις...μα περισσότερο θα μου λείψει το χαμόγελο των μάτιων σου κάθε φορά που με κοιτούσαν...
Αντίο...
Ν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
